10 yılı aşkın bir süredir, Pietermaritzburg'da gayri resmi geri dönüştürücüler veya geri dönüşümler olarak da bilinen atık seçiciler, geçim kaynaklarını mümkün kılan geri dönüştürülebilir malzemelere erişim için mücadele etti. Aralık 2008'de, çoğu Ash Road gayri resmi yerleşim sakinleri olan yaklaşık 100 protestocu, Msunduzi belediyesine bir muhtıra teslim etmek için Belediye Binasına yürüdü [1]. Msunduzi New England Yol Düzenli Depolama alanında bulunan belediyenin güvenlik görevlilerinin elinde acı çektikleri günlük fiziksel istismarına kızgındılar. Site, süresi dolmuş yiyecekler ve tehlikeli nesneler de dahil olmak üzere Pietermaritzburg'daki şirketlerden malzeme dökmek için kullanılmaktadır [8]. Onlarla birlikte yürümek, yerel bir çevre adalet örgütü olan temel üyeler ve kulübe sakinlerinin hakları için savaşan Abahlali Basemjondolo hareketinin liderleriydi. Belediye Başkanı ve Belediye Müdürü Mutabakatı reddettikten sonra, Topluluk Kalkınma Süreci Müdürü Mandla Zuma bunu kabul etti [1]. Protestocular, daha önce zarar gören ve depolama alanında çalışan geri kazanımları vuran küfürlü güvenlik görevlilerinden korunmanın yanı sıra, sitedeki operasyonlarını etkileyen kararlara dahil olmak istediler. Zuma, belediyenin çöplük içinde serbest harekete izin vermesini engelleyen yasalar olduğunu iddia ederken, atık seçiciler, “Ulusal Çevre Yönetimi atık faturasının atıkların depolama alanlarından“ kurtarılmasına ”izin verdiğini açıkça belirtti. Sitedeki gaz çıkarma projesi ve geri dönüşüm teklifleri gibi gelişmeler atık seçicileri hariç tuttu ve bu tür gelişmeler hakkında görüşlerini istemedi ”[1] Zuma, şehrin konuya bakacağını söyleyerek yanıt verdi [1], ancak bu dava Şehrin atık seçicilerine karşı küfürlü ve ihmalkar yaklaşımının birçok örneğinden biri olacaktı. Cinderella Park Kasabası'ndan atık seçici, bir atık kamyon tarafından trajik bir şekilde öldürüldü [2]. Bundan önce, Güney Afrika Atık Seçicileri Derneği'ne (SAWPA) bağlı zemin ve atık seçicileri, Msunduzi yerel belediyesine, Umgunundlovu Bölge Belediyesi'nin bir malzeme kurtarma tesisinde inşaata başlaması için kapıyı açacak 2011 anlaşması imzalaması için baskı yapıyordu (MRF ) [2]. Bölge, MRF'yi inşa etmek ve daha güvenli çalışma koşullarında halihazırda düzenli depolama alanında çalışan atık seçicilerin çoğunluğunu resmi olarak istihdam etmek için Kooperatif Yönetişim ve Geleneksel İşler Departmanından (COGTA) R21 milyon R21 milyon güvence altına almak için atık seçicilerle başarılı bir şekilde çalışıyordu. gerçek dökümden uzak mesafe [2]. Groundwork'ün atık kampanya yöneticisi Musa Chamane, “MRF Yerel Konsey Maphumulo'nun ölümü tarafından tam olarak onaylanmış olsaydı [2] olmazdı” dedi. İki yıl sonra Ağustos 2014'e doğru ilerleyin ve atık seçici katil Majola'nın ölümü ve Sindi Shange'in bir düzenli depolama kompaktörü tarafından şiddetli sakatlanması, yerel atık seçicileri arasında bir kürkle kıvrılıyor [3]. Bu ölümün önlenebilirliği, MRF'nin inşa edilmiş olsaydı, bu ölümün gerçekleşmeyeceğini söyleyen Sawpa üyesi Non Hlanhla Mhlophe tarafından tekrar not edildi, çünkü sitede kimse olmayacaktı. “Msunduzi toprağa vermek istemiyor” [3]. Diğerleri, atık seçicilerinden çok fazla para kazanan geri dönüşüm şirketlerinin daha iyi koşullarda çalışmalarına yardımcı olmak için nasıl müdahale etmediklerini belirtti. Groundwork'ün atık kampanya yöneticisi Musa Chamane, MRF'nin faydalanıcılarının Hlanganani Ma-Afika atık kooperatifi olmasına rağmen, “Belediye Müdürü, geri dönüşüm işinin bir kooperatif yerine özel bir kuruluşa verilmesi gerektiğini hissetti. " “100'den fazla iş MRF tarafından yaratılması gerekiyor ve Msunduzi bir kuruş harcamayacak ... Bölgeye gitmeyi reddediyorlar, bunun yerine arka kapı sözleşmeleri imzalıyorlar” [3 ].

Aralık 2014'te, New England Road Düzenli Depolama alanında MRF'nin inşasını bekledikten üç yıl sonra, yaklaşık 500 atık seçici bir kez daha sokaklara çıktı ve Cogta'nın Pietermaritzburg'daki yerel ve bölge belediyeleri üzerindeki ihmalkte gözetimini hedef aldı. Önceki MRF anlaşmasındaki sorumlulukları [4]. Msunduzi Yerel Belediyesi, inşaat için düzenli depolama alanının yanında arazi tahsis ederken, Umgunnundlovu Bölgesi belediyesi, saha teslimine ve bölgenin projeyi denetlemek için bir inşaat şirketi atamasına rağmen 2011'den beri projeye başlama niyetinde hala herhangi bir niyet belirtmedi [4 ]. Yerel atık seçicilerinin yaklaşık 80 üyesi yanı sıra Groundwork ve Sawpa üyeleri, Cogta, Umgunndlovu ve Msunduzi belediyelerine bir muhtıra teslim ederek depolama atık seçicilerinin geri kalanıyla dayanışmaya katıldı [4]. Sitedeki 700'den fazla atık seçici adına konuşan Sawpa sözcüsü Simon Mbatha, yerel yönetimin çelişkili eylemsizliği hakkında yorum yaptı: “Mevcut hükümet, eğer belediye bunu iş fırsatları yaratmanın bir yolu olarak göremezse Yerel halkı için başka ne yapacağını bilmiyorum. Cevaplara ihtiyacımız var. " [5]. 0 0 Her iki belediyenin de daha önce yolsuzluğa karıştığı tespit edildi ve bu proje bunu telafi etme potansiyeli olsa da, hem politikacılar hem de yetkililer istekli değildi teslim etmek için [6]. Kimse neden takip etmediklerini söylemeye gelmiyor. Ve şehir yetkililerinin daha önce tahsis edilmiş bir fonla bir projenin uygulanmasını reddetmeleri çok az mantıklı olduğu için, atık seçicileri ve bağlı kuruluşları sadece paranın nereye gittiğini sormaya devam edebilir [6]. MRF’nin inşaatındaki gecikme de kooperatif üyeleri arasında sürtünmeye yol açtı, bazı üyeler liderliklerinin onlara gerçeği söylemediğinden şüpheleniyor [6]. Düzenli depolama alanlarındaki durum kötüleştiği için, bazı üyeler depolama alanından ayrıldı ve bunun yerine Pietermaritzburg sokaklarından toplanıyor. Daha da kötüsü, bu süre zarfında Msunduzi belediyesinin MRF ve diğer atık geri dönüşüm projeleriyle rekabet edecek bir atık-enerji yakma tesisi inşa etmeyi düşüneceği bilindi [6]. Belediye atık yakılmasının gereksiz yanma üreten pahalı ve sürdürülemez bir atık yönetimi seçeneği olduğu kanıtlanmıştır, atık geri dönüşümünün çevre ve Pietermaritzburg halkı için birçok faydası vardır. Atık ayrışmasını sınırlandırarak sadece düzenli depolama alanından tasarruf etmek ve sera gazı emisyonlarını azaltmakla kalmaz [7], aynı zamanda marjinal atık seçicileri resmi atık yönetim sistemine entegre etme fırsatı da sağlar. 0 10 Kasım 2015 tarihinde, Nonhlanhla Mhlophe, Düzenli Depolama Atık Seçicileri ve Sawpa adına şehir yetkililerine bir muhtıra yayınladı. İçinde, Msunduzi Belediye Başkanı Chris Ndlela’nın atık seçicileri depolama alanından zorlamak için pelet silahlarını kullanma onaylamasıyla ilgili üzüntüyü dile getirdi ve belediye tarafından işe alınan güvenlik görevlilerinin, insanların atıklarından meşru bir geçim kaynağı yapmak isteyen insanları suçlayacağını belirtti. Memorandum şunları sona erdiriyor: “Her iki belediye yetkilisinin yetkilileriyle endişelerimizi ele almaları için bir toplantı çağrısı yaptık, ancak göz ardı edildik. Bu nedenle Msunduzi Yerel Belediyesini aşağıdakilere çağırıyoruz:

Pietermaritzburg'u koruduğundan emin olun, yakma boşluğu içermeyen bir şehir; Mümkün olan en kısa sürede bir MRF oluşturmaya başlayın; Atık toplayıcıların düzenli depolama alanından geçim kazanması yasaklanmayacağından emin olun; Dökme üzerindeki gelecekteki tüm gelişmelerin ancak katılımdan sonra gerçekleşmesini ve atık seçicileriyle fikir birliğine ulaşılmasını sağlayın; Yukarıdaki endişeleri gidermek için Atık Seçicileri ve İlgili STK'larla acilen bir toplantı oluşturun [7] ” 0

Ertesi gün, 11 Kasım'da, Sobantu, Hammarsdale ve Cinderella Park'tan 100'den fazla atık seçici, bir şehir yürütme komitesi toplantısının düzenli depolama alanında atık seçilmesini durdurmaya karar verdikten sonra güvenlik ve güvenlik endişelerinden bahsetti [8]. Güney Afrika Atık Seçicileri Derneği, Pietermaritzburg Toplum Sosyal Eylemi, Temel, Enerji Eylem Grubu ve Pietermaritzburg'daki Duzi Umngeni Koruma Güveni de protestonun bir parçasıydı. O sabah, Msunduzi'nin belediye başkanı ve belediye müdürü, ana kapıdaki hayal kırıklığına uğramış atık seçicileri karşılamaları için yapılan talebi reddetmişti ve bunun yerine Belediye Başkanı Kraliyet Gösteri Alanları'ndaki Güney Afrika Polis Servisi (SAPS) için bir madalya geçit törenine katıldı [9 ]. Protestocular, şubeler, lastikler ve diğer malzemelerin yanan ve damperli kamyonların girişini engellediği saat 6'da düzenli depolama kapılarında toplanmaya başladılar [9]. Barışçıl protesto şiddetli bir yanıtla karşılandı. Yaklaşık 20 SAPS memuru toplandıktan, yolları engelledikten ve kalabalığın dağılmasını istedi, kalabalığın içine bir gaz tenekesi ve lastik mermi vuruldu ve beş kişiyi yaraladı [9]. Groundwork Director Bobby Peek ve temel atık kampanyasıcı Musa Chamane de dahil olmak üzere yaklaşık 20 protestocu tutuklandı, sadece aynı gün yayınlanacak [10]. Belediyeyi atık yönetim sistemine daha iyi tedavi ve entegrasyon için çağırın, şehir yetkililerinin yanıtları çelişkili olmuştur. 2015 protestosu sırasında, zemin çalışmasıyla bir e -posta yazışmasında, Msunuzi'deki Altyapı Belediye Müdür Yardımcısı Sunjoy Ramu Raghunandan, “Düzenli depo yönetimi olarak [atık] seçicilerinin kısıtlamasını desteklemiyoruz. Bizimle çalışmaya hazır oldukları sürece aktiviteler ve siteyi malzemelerini temizledikleri yerde tutmaya hazırlanırlar. Kesinlikle güvenliğin sitede kimseyi çekmesini istemiyoruz ”[11]. Aynı zamanda, güvenlik şirketinin atık seçicilerin faaliyetlerini düzenleme planına sahip olduğunu ve “insancıl ve organize bir şekilde” yapılacağını iddia etti. Bu henüz fark etmedi, belki de belediye müdürü Mxolisi Nkosi, “... muhtemelen hatta [MRF'den] benettingin bir yolu olabilir ama sonra size yalan söyleyecektim. Atık-enerji projemizin atık seçicilere fayda sağlayacağını söyleyecektim ”[11]. Yol depolama alanı ve site her zamanki gibi tehlikeli kalıyor. Mart 2018'de, Lesoto'dan [12] genç bir kadın atık seçici, makinenin ağır emişi tarafından yakalandıktan sonra bir çöp kompaktör tarafından öldürüldü [13]. Şehrin nihayet MRF tesisini inşa etmesinin zamanı geldi, ancak o zamana kadar protestolar ve direniş devam edecek.

#VALUE!