Kamanasa (Camanasa) 'da bulunan Suai Tedarik Üssü ve Suai Havaalanı, Timor-Leste'nin güneybatı kıyısındaki petrol altyapısının planlı bir koridoru olan Tasi Mane Projesi'nin (TMP) ilk bileşenleridir. Suai Tedarik Baskı projesi bir lojistik tedarik tabanı, sanayi arazisi ve yeni bir şehir 'nova suai' içeriyor. Suai Havaalanı projesi mevcut bir uçak pistinin yükseltilmesini ve genişletilmesini içeriyordu. SUAI Tedarik Üssü ve Suai Havaalanı için Çevresel Etki Değerlendirmesi (ÇED) yetersizdi ve arazi ediniminden etkilenen birçok kişi, evlerinin ve tarımsal geçim kaynaklarının kaybı için hala telafi edilmedi. Suai tedarik tabanını ve havaalanını Betano ve Bea'daki diğer TMP alanlarıyla bağlayan bir otoyolun ilk aşaması inşa edildi ve Suai'den doğuya doğru uzanıyor. Timor-Leste'deki geliştirme süreçlerini izleme, analiz etme, analiz etme ve raporlama olan bağımsız bir sivil toplum kuruluşu olan La'o Hamutuk, SUAI tedarik tabanı projesini birkaç saha ziyareti gerçekleştirme de dahil olmak üzere derinlemesine araştırdı. 25 Ağustos 2011 tarihinde RDTL Ulusal Tedarik Komisyonu, TMP için Çevresel Etki Değerlendirmesi (EIA) ve Geliştirme ve Çevre Yönetim Planı yapmaya davet etti. Sözleşme, bu raporları Mayıs 2012'de Devlet Doğal Kaynaklar Sekreterliği (SERN) ve Çevre Sekreterliği'ne (SEM) sunan Worley Parsons'a verildi. , bilgi ve proje detayları. SUAI Tedarik Üssü için Çevre Yönetim Planı özel bilgiler yoktu ve çevre lisansı için başvurmak için yetersizdi. Ancak SEMA, siyasi baskılara cevap verdi ve Haziran 2013'te proje için çevre lisansı yayınladı. La’o Hamutuk, yasal olarak gerekli birçok prosedürün takip edilmediğine ve SEMA'nın çevresel etkileri değerlendirmek için yeterli bilgiye sahip olmadığına inanıyor. Ağustos 2012'de La'o Hamutuk, Topluluk Liderleri ve Üyeleri ile röportaj yapan Suai Tedarik Üssü sitesine bir saha ziyareti yaptı. Kod> 0 Suai tedarik tabanı için tahsis edilen 1.113 hektarlık alanı, sığır yetiştirmek için kullanılan alanlar, balıkçılık ve tuz yetiştiriciliği için kullanılan alanlar da dahil olmak üzere neredeyse tamamen tarım arazilerinden oluşuyordu. [1] Timor-Leste'de Tesisler ve Yoksullaşma: Suai Tedarik Üssü'nin potansiyel etkileri, Meabh Cryan'ın bir tartışma belgesi, 2011 yılında, halkın istişaresi veya Suai Tedarik Üssü Projesi, Ulusal Arazi, Mülkiyet ve Cadastral Services, Sert ve Ulusal Petrol Şirketi Timorgap, proje için gereken arazinin bir araştırmasını gerçekleştirdi. Bu anket, 2008 yılında kurulan ve işleyen bir arazi yönetim sistemi oluşturmayı amaçlayan Ita Nai Rai (arazi) programına dayanıyordu, ancak büyük ölçüde sivil toplum tarafından yerel düzeyde izleme yokluğunda ilerledi. Yerel halkın anket sürecini ne ölçüde anladığı ve sonuçları belirsizdi. 2015 yılında üstlenilen saha çalışması, tazminatlarını alan bir dizi hane halkının arazilerinin büyüklüğü konusunda belirsiz olduğunu keşfetti, bu da anket süreci sırasında bilginin yayılmasının yetersiz olduğunu ve toplulukların tazminat süreci sırasında yasal desteğe çok az erişimi olduğunu gösterdi. 0

Meabh Cryan, suai tedarik tabanı için topluluk arazisinin büyük ölçekli kamulaştırılmasının, diğer devlet odaklı mega projelerle birlikte, Timor-Leste'nin tutarlı bir devlet refahı yokluğunda savunmasız insanları ve hane halklarını destekleyen esnek, karmaşık sosyal yapılarını yerleştirdiğini belirtiyor. Sistem, 'Önemli gerginlik altında'. SUAI Tedarik Üssü Projesi, arazi sahiplerinin ve toplulukların veya devlet yetkilerini arazi edinme haklarını açıklayan bir arazi politikası veya mevzuatın yokluğunda ilerlemiştir. Adli yardım hizmetlerinin eksikliği, arazi davacılarının kırılganlığını birleştirir. Timor-Leste Anayasası'nın 54. Maddesi, özel mülkün temel bir korumasını ve mülkün sosyal amacının zararına kullanılmaması gerektiğine dair bir ifadeyi içermektedir. Madde 54.3, 'kamu amaçlı mülkün kamuya açıklanması, yalnızca yasaya uygun olarak adil tazminattan sonra gerçekleşeceğini' belirtmektedir, ancak bu sıklıkla değişir. SUAI arz tabanı için arazi ediniminden etkilenen topluluklar için yasal durum belirsizdi ve süreci hızlandırmak için hükümet, proje için gereken arazinin yabancılaşması için özel mevzuat hazırladı. Petrol gelişimini sürdürme baskısı, 'hızlı tempolu' arazi edinme sürecine yol açmıştı. 2011'den başlayarak, konut, arazi kullanımı, bitki örtüsü, mahsuller ve diğer geçim kaynakları da dahil olmak üzere, SUAI'deki arazi parsellerinin kapsamlı bir şekilde araştırılmasını sağladı. Kapsamlı istişarenin gerçekleştirildiği, ancak projenin neyi gerektirdiği ve topluluklar üzerindeki potansiyel olumsuz etkilere ilişkin küçük bilgilerin sunulduğu iddia edildi. Kodu> 0 11 Nisan 2013 tarihinde Kamanasa'nın geleneksel ve topluluk liderleri, Başbakan'a Suai Tedarik Üssü Başbakanına resmi olarak 1.113 hektarlık arazi teslim etti. Devlet ile bir anlaşma kapsamında geleneksel liderler, tedarik tabanının kârının yüzde 10'u karşılığında araziyi teslim etmeyi kabul ettiler. [1] Özellikle 36/2014 Law'un önsözünde atıfta bulunulan bu Anlaşmanın ayrıntıları gizli kaldı ve topluluk üyeleri ve sivil toplum için mevcut değildi. Ancak sivil toplum izlemesi, birçok topluluk üyesinin proje hakkında ciddi endişelerde bulunduğunu öne sürdü. Ekim 2012'de Dili merkezli STK Luta Hamutuk (birlikte mücadele), hükümetin, süreç hakkında çok az bilgiye, BT'ye katılımları ve tazminatları olan etkilenen topluluklardan gizlenmiş SUAI arz tabanı hakkında çok fazla bilgi tuttuğunu belirtti. Luta Hamutuk ayrıca, havaalanının yer değiştirmesinden etkilenen Suko Matai sakinlerinin şimdiye kadar hükümetin planlanan havaalanı hakkında halkımızla henüz herhangi bir danışma veya koordinasyon gerçekleştirmediğini söyledi. Şimdiye kadar sahip olduğumuz tek şey söylentiler ve kesinliğimiz yok '. Bu ifadeler, yerel liderlerin topluluklarını arazi edinim müzakerelerinde temsil etmede etkinliği konusunda şüphe uyandırmıştır. Ayrıca, yerel toplulukların projeye muhalefetini dile getirmesi zordu, çünkü onları faydaları ikna etmek için kilit siyasi figürler çağrıldı ve yerel himaye ağları da bunu desteklemek için harekete geçirmişti. [Kod> 0

La’o Hamutuk Eylül 2013'te bölgeyi ziyaret ettiğinde, insanlar hala arazi anlaşması konusunda kafası karıştı. Kasım ve Aralık 2014'te hükümet, Timor-Leste Ulusal Ticaret Bankası'na SUAI Tedarik Üssü'ndeki (4,7 milyon USD) ve SUAI Havaalanı'ndaki (2,8 milyon ABD Doları) telafi etmek için sözleşmeler verdi. Para, 2015'in başlarına kadar dağıtılmadı, yerel mutsuzluğa neden oldu ve çiftçiliklerini kaybeden ve balıkçılık geçimlerini kaybeden birçok sakin, sık sık motosiklet satın aldı. [1] Farkındalık artışı ve sivil toplumdan kârın yüzde 10'unun arazi anlaşmasının yüzde 10'unun - tedarik tabanı finansal açıdan kaçınılmaz olmaları gerekmeyen hiçbir şey alamayacağı konusunda - hükümetin etkilenen topluluklara ikinci bir seçenek sunmasına yol açmıştı: metrekare başına 3 USD 3 USD Topraklarının açıkça satışı. Etkilenen insanların büyük çoğunluğu bu ikinci seçeneği seçti, ancak saha çalışması anlaşmanın anlaşılmasının ciddi şekilde sınırlı olduğunu gösterdi. 2015 yılında yapılan saha çalışmasına dayanarak, Cryan arazi edinimini yazıyor: “Birçoğu süreci danışma yanlış bilgisi ve bazen gözdağı eksikliği ile karakterize olarak görüyor”. Metre başına arazi anlaşması başına 3 USD'nin anlaşılması 'ciddi şekilde sınırlı' görünüyordu. Devlet, insanları konut için telafi etmeyi reddetti ve henüz anlaşma yapılmadan devlet tarafından oluşturulmuş konutlarda yer değiştirme vaat etti. Evlerin inşa edilmesi yeni başlamış ve bazı durumlarda evler için arazi henüz tahsis edilmemiştir. Topluluklar, yeni 20 x 25 metrelik arazilerin barındırmak için çok küçük olduğu tavuklar ve domuzlar gibi hayvan yetiştirmek için küçük bahçelere erişimini kaybetme konusunda endişeliydi. Yeniden yerleştirilmiş hanehalklarının yeni bahçeler kurmak için konut grafiklerinin yakınında ek arazi edip edemeyeceği açık değildi. /code>

Suai tedarik tabanının bu kavşak yapısında, havaalanı için arazinin kamulaştırılmasını, bir liman ve tedarik tabanı başlamıştı. Hükümet tarafından arazi kamulaştırma yeri ve ölçeğini detaylandıran arazi anketi haritaları, kamuya açık değildi, ancak projenin belirtilen 1.113 hektarın 'fazla' bir sitesini işgal edeceği açıktı. Havaalanı için satın alınan arazi, EIA'da gösterilenden daha doğu ve batıda uzanmıştır. Suai Havaalanı için arazi temizliği ve bina çalışmaları yaklaşık 170 haneyi etkiledi. 0

Suai besleme tabanının birinci ve ikinci aşamaları için gereken arazi temizlenmişti; Birinci aşama, çoğunlukla çiftçilik için kullanılan ancak aynı zamanda bazı konutlar içeren 144 parsel araziyi etkiledi, ikinci aşama 250'den fazla haneyi etkiledi. Otoyoldan etkilenen hane sayısı belirsiz kaldı, ancak ilk anket yapılmış ve evler kırmızı boya ile işaretlendi. Suai tedarik tabanından etkilenen hanelerin büyük çoğunluğu neredeyse sadece geçimlik tarıma bağlıydı ve bu nedenle arazi kaybından ve alternatif geçim kaynakları oluşturmada zorluktan ciddi şekilde etkilenme riski yüksekti. 2015 yılı itibariyle gıda güvensizliğini izlemek ve yanıtlamak için süreçlerin uygulandığına dair bir kanıt yoktu. Kadınlar, tamamen erkeklerden daha az erişime sahip olan tarımdan elde edilen gelire alternatif gelir kaynaklarına güvenme olasılıklarının daha yüksek olduğu için daha ciddi risk altındaydı. Kadınlar ayrıca, erkeklerden daha az hareket kabiliyeti olan evlerine ve bahçelerine daha yakından sınırlandırılma eğilimindeydiler ve bu nedenle geçim kaynaklarından, aile ve topluluk bağlantılarından daha fazla yer değiştirmenin ciddi etkilere karşı daha savunmasız. Hükümet, inşaat ve operasyonel aşamalar sırasında Suai tedarik tabanından yerel halk için iddialı istihdam vaatleri yaptı. Ancak 2015 yılına kadar Suai toplulukları ilgili beceriler konusunda çok az eğitim almış veya hiç eğitim almamıştır. İnşaat sırasında yetenekli çalışmaların çoğu yabancı işçiler tarafından gerçekleştirildi. Yerel Timor halkı için istihdam büyük ölçüde kamyonları ve manuel işgücü ile sınırlıydı. 2015 itibariyle, insanların Suai'ye iş arayışı için büyük bir göçü olmamıştı, ancak Endonezya şirket sahiplerinde 'şiddet içeren hayal kırıklığı patlamalarına' dahil olan genç erkeklerin bir dizi olayının, vaatleri onurlandırmadığını algıladıkları bir dizi olay vardı. istihdam. [2] Suai Havaalanı, 20 Haziran 2017'de Dili'ye ve Dili'ye düzenli uçuşların başlamasıyla açıldı. Suai Havalimanı'nın Darwin ve Suai Havaalanı arasındaki ilk uluslararası uçuşu 28 Eylül 2018'de başladı. Bu hava bağlantısı, Timor Denizi'ndeki petrol platformları için insan kaynakları taşımacılığı sağlar. Kod> Suai havaalanı için yerinden edilmiş kişilerin sesleri

Mart 2019'da Suai'yi ziyaret etmek Radyo Rakambia, hükümetin tedarik tabanına yol açmak için yerinden edilmiş bazı insanları telafi ederken, diğerlerinin ödenmediğini keşfetti. Hükümet, bu çiftçilerin nereye taşınabileceğini belirtmemişti ve ekin dikebilecekleri ve hayvancılık yetiştirebilmeleri için iyi yeniden yerleşim koşulları için temyiz ettiler. Covalima belediyesinin bir yöneticisi, etkilenen insanların yaklaşık yarısının telafi edilmediğini söyledi. Geleneksel bir Camanasa lideri olan Anacleto Amaral, hükümetin proje için çalışmalardan emin olduğunu söyledi, ancak “gerçek şu ki, havaalanını inşa ettiklerinde her şey dışarıdan getirildi. Ve bazen izleyiciler olduk. ” Bir Camanasa çiftçisi Honorio Mendonca, 2½ hektarlık arazisi için bir kerelik hükümetin ödemesinin, her yıl kendisine bir gelir sağlayan tik, hindistancevizi ve mango gibi ağaçlardan kazandığı parayla eşleşmediğini söyledi. Alda Jacinta, toprağın ölçüldüğünü ancak ödenmediğini ve hükümetin yeniden yerleşmesi için yeni bir toprak alanı verene kadar ayrılmayacağını söyledi. İnsan hakları aktivisti ve Hak Azasi Manusia (HAK) direktörü Manuel Monteiro, güney kıyısındaki gelişmenin üretken tarım arazilerinin yok edilmesini önleyecek şekilde yürütülmesi gerektiğini ve bir rafinerinin inşa edilmesinin, bölgenin gıda üretimi potansiyelini etkileyeceğini göstermesi gerektiğini söyledi. Gil Horacio Boavida, Hasatil koordinatörü (Timor-Leste'de tarımın sürdürülebilirliğinin güçlendirilmesi) petrol endüstrisinin gelişimini onayladı, ancak “sosyo-kültürel, ekonomik ve çevresel etkiye dikkat edilmesi gerekiyor” dedi. Gözlem, insanlar henüz mevcut politika tarafından belirtildiği gibi faydalar hissetmediler. Örneğin, bölgede yaşayan insanlar tahliye edildi. Birçoğu vaat edildiği gibi telafi edilmedi. ” Petrol endüstrisini ve tarım alanlarını ayırmak için bölgeyi haritalamayı önerdi. [4] Suai'den Temmuz 2019 ABC raporu, Leonel Amaral ile 'Yeni Havaalanına yol açmak için evini ve arazisini satmayı kabul eden yüzlerce Suai sakininden biri' olarak nitelendirdi. Amaral, havaalanında çocukları için işlerin tutulmayacağını ve hükümet tarafından kısa bir şekilde değiştiğini hissettiğini, çünkü metrekare başına 7 USD için ilk teklifin UDS4'e indirildiğini, ancak sonunda sadece ödendi. USD3, “Bizi terk ettiler, kaybettiğim şey için para ödemediler” dedi. Şu anda havaalanının yanında yeni inşa edilmiş bir yerleşimde yaşayan yerleşik sakinlerden biriydi. Sakinler, hükümetin kendilerine yeni evler sağladığını, ancak sıcak iklim için uygun olmadıkları için rahatsız olduklarını söyledi. Birçok kişi ayrıca havaalanına değerli tarım arazilerini kaybettiğinden şikayet etti. ABC ayrıca, Suai Havalimanı'nın 2017'de açıldığından beri kronik olarak yetersiz kullanıldığını bildirdi. Tek bir uçak, dört gün daha değil, bir sonraki planlanan uçuşla sadece 15 yolcu taşıyordu. La'o Hamutuk'un Suai havaalanı inşa etmek için harcanan tahmini 120 milyon ABD Doları'na atıfta bulunarak, “Bu parayı harcamak için çok daha sürdürülebilir, eşit ve faydalı yollar var.” /kod> Hiçbir yere bir yol

Suai havaalanından bir kilometre uzakta, Suai Havaalanı gibi büyük maliyetle inşa edilen beyaz bir fil az kullanılmış. İnşa edilmesi için yaklaşık 500 milyon ABD Doları'na mal olan 33 kilometrelik karayolu, SUAI'yi tarım arazilerinin ortasında küçük köylere götüren bir toprak yola bağlayan bir 'hiçbir yere giden yol'. Temmuz 2019'da ıslak sezon yağmurları yolu neredeyse kullanılamaz hale getirmişti ve büyük bir heyelan doğuya giden şeritleri altı ay boyunca engelledi. [5] Suai'den Fatucai'ye kadar uzanan Suai-Beacu Otoyolu'nun bu ilk bölümünün inşası Kasım 2018'de tamamlandı. [6] Mart 2019'da konuşan Hak'tan Manuel Monteiro yolun neden olduğu sel sorunlarını açıkladı: yağmur yağdığında, su sıkışır ve insanların evlerinin etrafında bataklık haline gelir, çünkü [yeni] otoyol evlerden daha yüksektir. İnsanlar yolun diğer tarafına geçemezler, bu yüzden merdivenler takmalıdırlar. Bir gelişme, insanları başka bir yoldan ziyade felaketlerden kurtarmalıdır. ” Çevre Dışişleri Bakanı Demetrio Amaral, yol oluşturan şirkete verilen çevre lisansı hakkında konuştu: “Şirket yok etmek zorunda olduklarını değiştirmek için ağaçlar dikmeli.” [4] Eylül 2019'da Sydney Morning'deki fotoğraflar Herald, yolun zaten kullanılamayan bölümlerini gösterdi; Bir heyelan bir bölümde iki şeridi engelledi ve yolun başka bir bölümü çöktü ve sadece az sayıda motosiklet tarafından kullanıldı.