Okhla yakınlarındaki Sukhdev Vihar; Delhi sakinleri Delhi Yüksek Mahkemesi'nde Okhla atık-enerji tesisine karşı dava açtılar. Yerel sakinler tesise karşı çıktı. Raporda ayrıca tesiste test edilmemiş ve onaylanmamış bir Çin yakma fırını teknolojisinin kullanıldığını iddia etti. Dava 23 Ocak 2013 tarihinde Ulusal Yeşil Mahkemeye devredildi. Delhi hükümetinin temsilcileri mahkemeden önce görünemedi. Ulusal Yaban Hayatı Kurulu (NBW) onayı olmadan Okhla Bird Sığınakının 10 km eko-duyarlı bölgesinde çalışan atık-enerji tesisi. Kod> Bir Geri Dönüşümcüler Birliği'nde gruplandırılmış atık geri dönüştürücüler, onları geçimleri için anlamından mahrum edecek bu yakma fırınına karşıdır. Yargı Yetkisi BirdLife Sığınağı UP'da yer alırken. Bu, yerel sakinlerin bir yakma fırını riskini taşımayı reddettikleri (dioksinlerden tehlikeyi öğrendikten) ve güçlü bir atık seçicilerin hareketi de atıkların yakılmasına karşı çıktı çünkü bu, atıkları geri dönüştürmek ve geleneksel haklarını “kamulaştırıyor”. ondan yaşamak. Küresel Güney'deki şehirlerde metabolik yarışmalar ve özellikle atık çatışmaları, değerler ve geçim, sağlık ve refah üzerindeki mücadeleleri ortaya koyuyor. (Demaria ve Schindler, 2016). Şehirlerde atık yönetiminin çeşitli aşamalarında özel sektör için artan bir rol olmuştur. Delhi bu değişimin ön saflarında yer aldı ve bu, atıkların toplanması ve bertarafı konusunda çatışmalar ortaya koydu. Gayri resmi sektörün, çevresel olarak sürdürülebilir ve geri dönüştürücülerin sağlığına zarar vermeyen verimli ve adil bir atık yönetim sistemine anlamlı bir şekilde dahil edilmesi gerektiği ileri sürülmüştür. Bunun yerine, Okhla'daki yakma fırını faaliyette.

Okhla vakası Gazhipur'daki başka bir küçük yakma fırınınınkine paralel olarak koştu. Hindistan'da hala olağanüstü, kentsel iç atıkların endüstriyel yakılmasının oldukça yeni olduğu. Ancak çatışmalar, Çin'deki ve başka yerlerde komşular tarafından yakalanmaya muhalefetin diğer birçok durumundan çok farklı değildi. Öte yandan, dava ayrıca Hindistan ve diğer ülkelerdeki şehirlerdeki davalara (Pune, Bogota), kentsel atıkların sendikalarının atıkların özelleştirilmesine ve yakılmasına başarılı bir şekilde karşı çıktıkları ve geçimlerini savunurken, görevlerini haklı olarak iddia ederken çevresel faydalar sağlar. Delhi'de, bazı sendikalar, tüm Hindistan Kabadi Mazdoor Mahasangh (Aikmm), Safai Sena, Delhi Kabadi Mazdoor Sangh ve yeşil bayrak gibi özelleştirme ve yakma ile karşı karşıya kalan atıklara devam eden aktif olmayı talep ediyor. Bu sendikalar mitingler ve gösteriler düzenler ve talepleri yerel yetkilileri ve özel firmaları hedeflemiştir. Örneğin, AIKMM, Temiz Geliştirme Mekanizması'nın Karbon Kredisi planına Okhla ve Ghazipur atıklarının dahil edilmesini protesto etmek için 2011 yılında Birleşmiş Milletler Delhi Genel Merkezi dışında bir gösteri düzenledi. Bununla birlikte, taban sendikalarının etkinliği sınırlıdır. Bu pis işi yapmaya zorlandığımız başka bir işimiz yok. Bu israfı almaya zorlanıyoruz. Hala hükümet bizi zorlamaya çalışıyor. Geçim kaynağımızı yakarak elektrik üretmek istiyorlar ”. “Atık to -enerji bitkisinin işi bir şeyler yakmaktır. [İnert ve organik] atıkların asla yanmadığını bilirler. Hayatımızı kazandığımız bir şeyleri [geri dönüştürülebilir malzeme] yakmaya çalışıyorlar. Bu nedenle, atık yakma tesislerine karşı çıkıyoruz. ” Bununla birlikte, bu tür iddialara rağmen, atık to -enerji tesisleri belki de Delhi'nin atık yönetim sisteminin temel taşı haline gelmiştir. Okhla ve Ghazipur'da (sırasıyla Güney ve Doğu Delhi) ve daha fazlası planlanmaktadır. 0

Okhla davası 23 Ocak 2013 tarihinde Ulusal Yeşil Mahkemeye devredildi. Uttar Pradesh hükümeti, onay olmadan 10 km eko-duyarlı bölgesinde çalışan atık-enerji tesisine itiraz etti. Ulusal Yaban Hayatı Kurulu (NBW). Daha sonra, dioksin riskleri, doğa koruma uzmanları ve atık geri dönüştürücülerin, onları geçimleri için araçlardan mahrum edecek olan Okhla yakma fırınına karşı güçlü bir hareket hareketi ile ilgili kentsel orta sınıf sakinlerinin birleşmesi vardı. Demaria ve Schindler (2016), atık seçiciler ile yerel bir orta sınıf arasında olası ittifaklar olduğu sonucuna varmışlardır. Atık seçicilerinin ana amacı, Delhi'nin metabolizmasını atıklara erişimi sürdürecek şekilde yapılandırmak olsa da, orta sınıf sakinleri, istenen yaşam tarzlarını mümkün kılarak onları atıklardan ve yakma risklerinden yalıtan bir metabolik konfigürasyon ve atık bertaraf yöntemleri öngörmektedir. Dehli'de böyle bir ittifak Gazhipur durumunda Okhla'dan daha geçici olarak güçlüydü. The Wire'da bildirildiği gibi (Gaia'nın Hintli bir üyesi tarafından imzalanan bir makalede, Uluslararası Yakmaya Karşı Küresel İttifakı), “Dört yıl sonra, Ulusal Yeşil Mahkeme (NGT), etrafta yaşayan yarım milyondan fazla insanın kaderini mühürledi Okhla bölgesindeki tartışmalı atık-enerji (WTE) yakma fırını .... yüksek kirletici bitki, Sukhdev Vihar sakinleri ile tesise sahip olan ve işleten Jindals (büyük bir sanayi firması) arasında bir tartışma kemiği olmuştu. . 2 Şubat 2017 tarihli 142 sayfalık bir düzende, Justice Swatanter Kumar başkanlığındaki tezgah, sürdürülebilir kalkınma ilkesinin biraz rahatsızlık verdiğini ve dolayısıyla çevre üzerinde bazı etkilere neden olduğunu gözlemledi. Bu tür etki ve etki sürdürülebilir kalkınma sınırında geri dönülemez olmadıkça, Mahkeme bu tür bitkilerin faaliyet göstermesine izin verme eğilimindedir… NGT, Şubat 2013'ten beri Okhla WTE davasını duyuyor. Bitkinin halk sağlığı, çevresi ve çevresel açıklık hüküm ve koşullarındaki ihlallere yönelttiği riskler. Bununla birlikte, bu tür ihlallerle ilgili daha önce yapılan kendi gözlemlerinin aksine, Mahkeme (son olarak) projenin savunucusu lehine karar verdi. (NGT olarak) yasayı destekleme göreviyle görevlendirildi (faydacı mantık uygulayarak ihlalleri haklı çıkarmaya izin verilebilir mi? ”. Başka bir deyişle, maliyet-fayda analizi veya sürdürülebilir kalkınmadan farklı değerleme dillerine izin verme veya hariç tutma gücüne kim var? İhtiyati ilke hüküm sürmemeli mi? Maliyetleri ve faydaları farklı sosyal gruplar ve ilgi alanlarıyla karşılaştırmak için kullanılan metrik hangisidir?