Şubat 2010'da Kipawa topluluğu, Dar es Salaam'ın güneybatısında bulunan Tanzanya'nın ana havaalanı olan Julius Nyerere Uluslararası Havaalanı'nda (JNIA) üçüncü bir terminalin inşası için tahliye edildi. 0 Tahliye aniden oldu. Teargas konuşlandırıldı ve iki gün içinde 300'den fazla bina yıkıldı. Mart 2012'de siteyi ziyaret etmek Beibei Yin, yıkılan alanın çitle çevrili olduğunu ve bir işaretin Çinli bir firma olan Çin Uluslararası Fonu'nun havaalanını genişletmek için bir projenin bir parçası olarak bir terminal binası inşa edeceğini belirtti. Kipawa canlı bir mahalle ve şu anda hayatlarını yeniden inşa etmek için mücadele eden yaklaşık 1.300 aileye ev sahipliği yapıyordu. Birçok sakin hayatının çoğu için Kipawa'da yaşamıştı. Tanzanya merkezli bir sivil toplum kuruluşu olan Hukuk ve İnsan Hakları Merkezi'ne göre, bir gecede tahliye birçoğunu evsiz hale getirmişti. Tahliye edilen ailelerin 480'inden fazlası önerilen tazminat paketine karşı protesto etmişti, evlerini yüzde 50 değersizleştirdiğini ve 1967'ye kadar uzanan eski bir arazi edinim Yasası'na dayandığını savunmuştu. Birçok sakin gibi, Eric'in yeni bir ev satın alma bütçesi gibi kendisine verilen tazminat nedeniyle sınırlıydı. Sekiz kişilik bir aileyi barındırmak için sadece bir oda için yeterli fonları vardı. Eric, ailenin elektriksiz geçtiğini ve temiz suyun uygun olmadığını söyledi. Mevcut tek su, yerel halk tarafından iyi kazılmış çamurlu bir zemindendi [1]. Malisa, bir grup hoşnutsuz Kipawa Kahramanlığı lideri. Tahliye protesto ettiği için hapse atılmıştı ve hükümetin sakinlerin hak ettiği tazminatın sadece yarısını ödediğini söyledi. Tazminat paketi için değerleme, 1967'nin eski Arazi Edinme Yasası'na dayanıyordu. “Kipawa'daki tahliye, gerçekleşmeden 13 yıl önce açıklandı. Hükümetin uygun bir yer değiştirme planı hazırlamak için yeterli zamanı vardı. Yine de, birkaç gün içinde evlerimiz yıkıldıktan sonra bir çalıya atıldık. ” Çoğu Kipawa Tahvilleri, elektrik, temiz su, okullar veya yollara erişimleri olmayan 36 km daha batıda bir bölgede taşınmıştı [2]. Genişletme projesi 1997 yılında bir hükümetin satın alınması gereken bir ilanla başladı. Proje tahsis edilen bölgedeki sakinlere arazide herhangi bir iyileştirme yapmayı durdurmaları emredildi. Proje, etkilenen insanları telafi etmek için yeterli fon sağlanmadan başlatıldı. 2010/11 mali yılına kadar bunun için hiçbir bütçe ayrılmadı. Tazminat düzeyleri, 1967 tarihli Arazi Edinme Yasası tarafından yönlendirildi, 1999 tarihli Arazi Yasası 1999 ve tazminatın araziye olan ilgisi etkilenen herhangi bir kişiye dolu, adil ve ödenmesi gerektiğini ve arazinin değerlemesinin temel alınması gerektiğini gerektiriyordu. Piyasa değeri [3].

Kötü yönetilen yeniden yerleşimden yoksunluk riskleri 0

yürütülen çalışmalardan ampirik kanıtlar 2014 ve 2017'de JNIA genişlemesi için büyük yeniden yerleşimden kaynaklanan yoksullaşma risklerini doğruladı. Kötü yönetilen yer değiştirme süreçleri ve politikalara ve yönergelere bağlılık eksikliği, etkilenen nüfusu kısa ve uzun vadeli yoksullaşma risklerine maruz bırakmıştır. Kipawa ve Kigilagila'daki toplam 2.084 banliyö mülkü, her iki yerleşim yerlerinden sakinleri aniden yerinden edilene kadar yıllarca ayrıldı. Etkilenen bazı insanlar haftalar veya aylar boyunca evsiz hale getirildi. Evsizliğin bir nedeni, yerinden edilmiş insanlara tazminat kontrollerini aldıktan sonra yeni yerleşim alanına taşınmaları için sadece üç ay verilmesiydi, bir ailenin taşınması için çok kısa bir süre.

Etkilenen insanlar geçim restorasyonu için herhangi bir yardım almamıştır. Yeni yerleşimler daha az gelişmiş, kentsel alanlarda olduğu için birçok gelir getirici fırsat kaybettiler. Yerinden edilmiş toplulukta kısmen güvenli, temiz suya erişim eksikliğine atfedilebilen morbidite vardı. İnsanların suya erişmek için sığ kuyuları kazmaktan başka seçeneği yoktu ve bu da tifo, kolera ve dizanteri gibi su kaynaklı hastalıkların patlamasına yol açtı. 2017 yılında yapılan araştırmalar, yeniden yerleşim alanının neredeyse tüm sosyal tesislerden yoksun olduğunu doğruladı. Hala elektrik arzı yoktu ve yeni yerleşimin henüz güvenli, temiz bir suya sahip olmadığı; % 63'ü yağmur suyu hasatına,% 20'si sığ kuyulardan su ve% 17'si bataklıklardan bağımlıydı. Yerinden edilmiş insanlar da yeniden yerleşim süreci nedeniyle gıda güvensizliği yaşadılar. Yiyecek satın almak için dükkan ve pazarlardan yoksundu ve ayrıca bu tesislerin mevcut olduğu yere ulaşamadılar. Bazı insanlar, yiyecek azlığı ve işsizliğe neden olan gelir eksikliği nedeniyle günde bir öğünde yer aldı. Yer değiştirme sosyal dağılmaya neden olmuştu; sökülmüş ticaret bağlantıları ve üretim sistemleri ile birlikte sosyal ağların kaybı vardı [4]. Kod> 0 2015 yılında yürütülen 190 etkilenen hane halkının ve diğer paydaşlarla yapılan görüşmelerin bir araştırmasına dayanarak, JNIA genişlemesinin sosyal etkileri üzerine bir çalışma, Tanzanya'nın hükümeti yeterince yardımcı olmaya zorlamak için yetersiz yasal hükümlere sahip olmadığı sonucuna varmıştır. yeniden yerleşim projelerinden etkilenir. Genişleme projesi, havaalanına yakın planlanmamış üç yerleşimin yerinden edilmesine yol açtı: Kipawa, Kigilagila ve Kipungini. Hükümet zaten araziye sahip olduğunu iddia etti ve sadece tecavüzlerden geri götürüyordu. Etkilenen insanlar, tecavüz sahibi olduklarını ve geleneksel arazi unvanlarını sunduklarını reddetti. Son olarak, bu terimi kabul etmemelerine rağmen, gecekondu oldukları için tazminat kabul etmeyi kabul ettiler. Tanzanya Havaalanları Otoritesi (TAA) tazminatını zamanında ödemedi; 12 yıllık bir gecikme oldu. TAA, Ekim 2009'da ilk olarak Kipawa sakinleri için tazminat ilan etti. Birçoğu önerilen ödemenin evlerini devalüe ettiğinden şikayet etti. Birkaç sivil toplum grubu müdahale etmeye çalıştı, ancak hükümeti etkilenen insanlara yardım etme girişimleri başarılı değildi. telafi edildi. Kigilagila'yı boşaltma süreci büyük ölçüde barışçılıydı, ancak bazı ayrılan sakinler yeni yerleşime varışta, yeniden yerleşimlerin topraklarını ele geçirmelerini telafi edilmediklerini iddia eden ev sahibi nüfusdan güçlü bir muhalefetle karşılaştıklarını bildirdi. Ev sahibi nüfusundan bazı insanlar yeniden yerleşimleri tehdit etmek ve tahsis edildikleri yeni araziyi işgal etmelerini önlemek için silah kullandılar. Yerel yönetim, yeniden yerleşimler ve ev sahibi nüfus arasındaki çatışmaları çözemedi; Çatışma çözme mekanizması yoktu. Saha çalışması sırasında, 2015 yılında, ev sahibi topluluğun tehditleri nedeniyle yeni yerleşim alanından kaçan bazı Kigilagila sakinleri hala yeni araziler tahsis edilmeyi bekliyorlardı. Kod> 0 Sosyoekonomik değişiklikler

Sosyoekonomik değişikliklerin anket için rastgele seçilen 240 haneyi etkilediği bulunmuştur. İşleri olan kişilerin oranı, yer değiştirmeden önce% 95'ten daha sonra% 76'ya düştü. Kadınlar daha olumsuz etkilendi; İşsizlik oranları% 4'ten% 22'ye yükseldi. Erkekler için işsizlik oranı% 5'ten% 17'ye yükseldi. Yeniden yerleşim programının yeniden yerleşimler için gelecekteki gelir kaynakları için bir planı yoktu. JNIA civarında gelir fırsatlarına bağlı olan insanlar, özellikle sanayi bölgesinde çalışan insanlara yiyecek ve içecek satan kadınlar, artan ulaşım maliyeti ile dezavantajlı bir şekilde yerleştirildi. Yeni anlaşmada istihdam fırsatları veya potansiyel müşterilerin eksikliği vardı; Küçük ölçekli ve ev tabanlı işletmeler özellikle ciddi şekilde etkilendi.

İnsanların yeni yerleşimlerde evlerini yeniden inşa etmesi bekleniyordu, ancak taşınmasından beş yıl sonra etkilenen hanelerin% 85'i yeni evlerini tamamlamamıştı. Sadece% 14'ü yeni evlerinde aynı sayıda odayı korumuştu. Yeni yerleşimin az sayıda okul ve sağlık merkezi vardı ve yeniden yerleşen topluluklar için aşırı kalabalık şikayetler vardı. Ulusal elektrik şebekesine bağlı hanehalklarının oranında% 95'ten sadece% 8'e kadar önemli bir azalma oldu. Ankete katılanlar, yaşam koşullarında, işleme öncesi koşullarına kıyasla yüksek düzeyde memnuniyetsizlik ifade etmişlerdir. Daha kötü yaşam koşullarının neden olduğu sıkıntı, yer değiştirmeden kaynaklanan yüksek düzeyde aile ayrımı ile daha da kötüleşti. proje. Çok az katılımcı, Topraklar Bakanlığı ve İnsan Yerleşimi Gelişimi'nden elle yazılmış bir satın alma bildiriminin alındığını doğruladı. Projenin ilk aşamalarına yeniden yerleştirilmemesi TAA ve etkilenen insanlar arasında güven eksikliğine neden oldu. Karar verme üzerinde hiçbir etkisi olmadığına inanarak duyarlılaşma toplantılarını 'anlamsız' olarak algıladılar. Ankete katılanların%77'si, yeniden yerleşim programından çok memnun değildi. Etkilenen insanlar, kapsamlı bir ulusal yeniden yerleşim politikası ve yönergelerinin olmaması nedeniyle acı çekti, bu da yeniden yerleşim sürecinin uygulanmasından sorumlu hiçbir idari organın sorumlu tutulmasına neden oldu [5]. Tamamen yıkılan Kipawa ve Kigilagila yerleşim yerlerinden 2.000'den fazla yerinden edilmiş mülk sahibi Pugu ve Chanika koğuşlarındaki yeni yerleşim alanlarına taşındı. Taa ve Ilala Belediye Konseyi, iki koğuşta yer alan yer değiştirmeleri için dört peri-kentsel bölge seçti: Kigogo Freshi, Kinyamwezi, Zavala ve Nyeburu. Çiftçilik hala bu alanlarda ana meslekti. Yeniden yerleşim, alıcı toplulukların üyelerinin konut arazileri kullanımlarına dönüştürülen çiftliklerini kaybetmelerine neden oldu. 2010-2013 yılları arasında yürütülen bir doktora araştırma projesi (Ilala belediyesindeki yerinden edilmiş kişilere, yerel liderlere, proje yetkililerini, politikacılara ve yerel yetkililere ev sahipliği yapan etkilenen çiftlik sahipleriyle derinlemesine görüşmelere dayanarak), alıcı topluluğun en az telafi edildiğini buldu. JNIA genişleme projesinin etkileri ve bazıları geçimlerini kaybetti. Kod> Aralık 2010'dan itibaren Kipawa ve Kigilagila'dan yerinden edilen insanlar, tahsis edildikleri arazilerin arazilerine erişmeye başladı ve burada ev inşa etmeye başladılar. Ev sahibi topluluktan bazı insanlar yeni arazilerine erişen Displepes ile yüzleşmeye başladı. Taa, arsa tahsis komitesinin üyelerini tedirgin orijinal yerleşimcilerden korumak için polis eskortu düzenledi. Hükümet, çiftlik sahiplerini telafi etmek için 1.3 milyon ABD Doları tahsis ettikten sonra karşılaştı. Bununla birlikte, çiftlik sahipleri tazminat miktarından hoşnut değil, beklenenden daha düşük olduğunu ve nasıl ödendiğine itiraz ettiler. Görüşülen tüm çiftlik sahipleri, miktarın ne kadar küçük olduğu ve 1999 Kara Yasası'nın hükümlerini takip etmediğinden şikayet ettiler. Arazi Yasası 1999, tazminatın arazi alanını dönüm, mahsul değerleri, rahatsızlık ödeneği ve bina ile dikkate alması gerektiğini belirtir. değer. Bunların hiçbiri tazminat paketinin hesaplanmasında doğru bir şekilde dikkate alınmadı. 337 çiftlik sahibinden 93'ü tazminat kontrollerini kabul etmeyi reddetti. JNIA Genişletme Projesi. Yeniden yerleşim alanlarında sağlık merkezi ve futbol sahası gibi tesisler için arazi tahsisi, alıcı toplulukta daha fazla yer değiştirmeye neden oldu. Çiftlik sahipleri, çiftlikler, ürünler ve ağaçlardan gelir ve gıda kaynaklarını kaybetti. Altı hane yerleşim yerlerini kaybetmişti. Araştırma projesi, yeniden yerleşim alanlarındaki etkilenen çiftçilerin, bölgeye taşınan yerinden edilmiş mülk sahipleri ile aynı tür yoksullaşma risklerine tabi olduğu sonucuna varmıştır: gıda güvensizliği, işsizlik ve evsizlik. Ev sahibi topluluktaki çiftçiler, sayıca az olan ve yeniden yerleşim sürecine katılım seviyeleri daha düşüktü [6].