Cotonou, uzun süredir devam eden kontrolsüz atık bertarafı ve sonuçta çevresel kontaminasyon probleminden muzdariptir. Şehrin atıklarının çoğu, şehir genelinde veya Nokoué Gölü, Lagün ve Deniz'in sularında, kıyıların artık çöple kaplı olduğu gayri resmi çöplüklerle sonuçlanmaktadır. Atık taşmaları, su kaynaklı hastalıklarda bir artış, balıkçılık ve biyolojik çeşitliliğe karşı hasarlar ve kanalizasyonların katı atıklarla tıkanması da dahil olmak üzere ciddi kirliliğe ve sağlık risklerine yol açmıştır. Özellikle şehrin gecekondu bölgeleri, örneğin Vèdeko, giderek daha fazla dökümlere dönüştürüldü. Lagün ve Ouémé Nehri boyunca bazı arazilerde gayri resmi olarak inşa edilmiştir. [1] [2] [3] Su, son otuz yılda giderek daha fazla biriken, organik atıkların ayrıştırılması ve toksik ve radyoaktif maddeler ve ağır metaller (kurşun, cıva, demir, çinko gibi ve bakır) elektronik atıklardan ve atılan pillerden. Kontaminasyon, hastalıkların ve salgınların yayılmasına neden oldu, gıda zincirine girdi ve ayrıca, sadece birkaç yıl içinde balık miktarının neredeyse yarıya kaldığı Nokoué Gölü'nde balıklarda ciddi bir düşüşe yol açtı. Birçok balıkçı geçimini sağlamak için. Atıkların çoğu, Batı Afrika'daki en büyük pazarlardan biri olan ve her türlü mal için ticaret noktasından biri olan Dantokpa pazarından da kaynaklanıyor. Atık dökümü resmi olarak yasaklanmış olsa da, tüccarlar atığı atacak başka bir yerleri olmadığını söylüyorlar. [2] [4] 0 0 Cotonou şu anda günde 700 ila 800 ton atık üretiyor, bunların sadece yaklaşık 100'ü Ouèssè'de düzenli depolama alanına getirildi ( ouidah komün), geri kalanı büyük ölçüde herhangi bir kontrol olmadan atılır [1] [2]. Artan kontaminasyon seviyeleri ışığında belediye, 2017'de Benin hükümeti atık yönetimini iyileştirmeye yönelik yeni planlar duyururken, atıkları düzgün bir şekilde ele alacak kaynaklardan yoksun olduğunu söyledi. Bu, son on yılda zaten sanitasyonu ve kanalizasyon sistemini iyileştirmeye çalışan Dünya Bankası tarafından finanse edilen toplama ve altyapıdaki iyileştirmeleri içermelidir. Atık toplama, belediyeye bağlı Cogeda adlı bir organ aracılığıyla koordine edilen birçok küçük STK'ya bırakılır. Bununla birlikte, 2016'dan beri uluslararası finansmanla inşa edilen büyük bir atık toplama noktasının sürekli olarak aşırı doldurulduğu ve çalışmadığı bildirildi. 2018'de bir STK işçisi, gecekondu sakinlerinin sürekli olarak atıkla ilgili hastalıklardan muzdarip olduğunu ve önceki iki yıl içinde sorunların arttığını açıkladı. Özel toplama hizmetleri, kendilerine açıklanamayan nedenlerle CIT Y'nin fakir kısımlarında çalışmayı durdurdu. [2] [3] [5] [6] 0

Benin atık yönetimi sektöründeki eksiklikler, 2016'da 40 kilometre dışarıda bir düzenli depolama alanında bir patlama olduğunda trajik bir şekilde belirginleşti. Cotonou en az 1 8 kişiyi öldürdü ve artık 90 kişi ciddi şekilde yaralandı [7] [8]. Tori-Avamé depolama alanı genellikle yakılan farklı türde toksik ve tehlikeli atıklar alıyordu. Trajedi gününde, bir şirket son derece yanıp sönen şımarık un attı. Birçoğu aşırı yoksulluk içinde yaşayan ve düzenli olarak atıkların bir kısmını temizlemek için siteye gelen yüzlerce insan un toplamaya geldi, ancak patlamaya çarptı. Aşağıdaki çevre grupları, sahadaki tehlikeli maddelerin yakılması ile ilgili güvenlik standartlarının göz ardı edilmesine işaret ettiler ve kısa bir süre sonra üç yetkili ihmal iddiasıyla askıya alındı. [8] [9] Yerliler, çöplükte çalışmaya gelenlerin çoğunun risklerin farkında olduğunu, ancak başka seçeneği olmadığını belirtti. Gıda artıkları ve elektronik cihazlar toplayarak ayda 100.000 frank (yaklaşık 150 avro; çifte minimum gelirden daha fazla) kazanabilirler. [8] 0

Bu ağırlaştırıcı sorunlara rağmen, gayri resmi geri dönüştürücüler atılan atıkların dikkate değer bir bölümünü kurtarır ve Benin'deki birkaç grupta organize olmuştur. Cotonou'da, en büyük ve en tanınmış olanlar, 1997 yılında oluşturulan 'Derneği de Femmes Recuperatrices du Benin' Association Decrelays atık seçicileri. Geri dönüştürülebilir malzemeleri toplamak ve yaşamlarını ve tanınmasını iyileştirmek için bir yapı oluşturun. Bugün, sokaklarda şişe koleksiyoncuları olarak başladıkları için yaygın olarak 'gohotos' olarak bilinirler, burada genellikle “goxoto wa loo” diye bağırırlar (bu da 'boş şişe alıcıları burada' anlamına gelir). Genellikle yoksul insanlardan 70 farklı cam ve plastik şişe satın alırlar ve daha sonra faaliyetlerine daha fazla atık seçici eklediler. Dernek üyeliğe dayalı, kalıcı bir büro ve aylık toplantılara sahiptir. 2012 itibariyle, yaklaşık 400'ü şişe koleksiyoncuları olan yaklaşık 1000 üyesi vardı, diğerleri ise 'Gbobetoo S' olarak adlandırılan, sokaklarda, çöplüklerde veya hane halklarından kapıdan kapıya koleksiyonda atık seçti. Cotonou nüfusunun yaklaşık yüzde 70'inin gayri resmi hizmetlerinden yararlandığı bildirilmektedir. [10] 0

'Gohotos'un organizasyon ve kapasite geliştirme sürecine belediye atık toplama ve desteklenen toplulukta yer alan Oxfam-Québec eşlik etti- Benin'de geri dönüşüm girişimleri. 2001 ve 2008 yılları arasında Kadınlar Derneği ile yakın çalıştı ve temel eğitim ve girişimcilik kapasite geliştirme sağladı, yeni bir geri dönüşüm merkezi (eskisi yandıktan sonra), bir kompostlama projesi inşa etti ve Dantopka Pazarı'nda atık toplayıcılar için standlar kurdu bazıları geri dönüşüm için resmi akreditasyon aldı. Pazar sadece atık toplama için ana site değil, aynı zamanda geri dönüştürülebilir ürünler için en önemli ticaret noktasıdır. Gohotos genellikle yurtdışında bazıları da dahil olmak üzere farklı içecek şirketlerine günde yaklaşık 1.000 şişe satar, ancak aynı zamanda önemli miktarda plastik, karton, teneke kutu ve cam toparlar - N tahmini toplam yedi ton atık. [6] [10] [11] [12] [13] [14] 2008 yılında, bir kooperatif kuruldu ve grup üyeleri, resmi olmayan istihdamda kadınların desteklenmesi ile uluslararası atık seçici gruplarıyla diyaloglar düzenledi: küreselleşme ve Organizasyon (Wiego) [15]. 0

Bir dizi devam eden zorluğun dernek raporları - her şeyden önce, belediye hükümetinden destek eksikliği, Onlara karşı olduğunu ve çalışmalarını kabul etmediğini iddia ediyorlar. Grup düzenli olarak yerel yetkililerle buluşuyor, ancak atık seçicilerin aylık vergi ödemelerine rağmen, yararsız olduklarını ve düzenli olarak kararları görmezden geldiğini söylüyor. Çalışmaları, sağlık sigortası ve sosyal koruma veya kredi veya çocuk bakım programlarına erişim olmadan onları terk eden gayri resmi olmaya devam etmektedir. Ayrıca yeterli çalışma alanından, su ve elektriğe erişimden ve eldiven, bot, maskeler, kürekler, pushcarts ve sepetler gibi temel ekipmanlardan yoksun olmaya devam ediyorlar. [10] [15] Bu engellere rağmen, kadın atık seçicileri, derneğe katılmanın, topluluk ve bir tür kendi kendine yardım gruplarını bulmalarına yardımcı olduğunu ve bu da savunmasızlıklarını azalttığını bildirmektedir [14]. Bazıları ayrıca atık toplamanın ailelerinde uzun bir geleneği olduğunu kaydetti, aynı zamanda anneleri ve büyükanneleri zaten geri dönüşümde çalışmıştı [12].

2001 yılında Oxfam, 2008 yılına kadar süren Cotonou ve Ouidah şehirlerinde topluluk temelli geri dönüşüm girişimlerini desteklemek için 'Gestion des Déchets Solides Ménagers (GDSM)' projesini başlattı.