Guatemala Şehri'nin aynı adlı bölgesinde bulunan Zona 3'ün Dökümü, Merkez Mezarlığın yanındaki bir vadide, ülkenin en büyük çöplük. 1950'den beri bir damping alanı olarak kullanılan alan, başkentten ve diğer 13 belediyeden günde yaklaşık 3.200 ton atık (bu organik atıkların yaklaşık yüzde 70'i) alır [1] [2] [3]. 0 0 Zona 3'te atık toplama, çoğunluğu yoksulluk içinde yaşayan yaklaşık 2.000 aile için bir hayatta kalma ve gelir kaynağı sağladığı tahmin edilmektedir. 2015 yılında yapılan bir çalışmanın rakamlarına göre, site, yiyecek artıkları toplamaktan ve metaller, plastik şişeler ve kağıt gibi geri dönüştürülmüş malzemeler satmaktan yaşayan “Guajeros” olarak adlandırılan yaklaşık 3.000 atık seçici tarafından sıkça görülmektedir [1]. Özellikle 2009'daki kriz, iş bulma umuduyla şehre gelen kırsaldan göçmenlerin gelmesine yol açtı ve şimdi günlük çöp toplama yakınlarındaki küçük kulübelerde atık toplamadan yaşadı. Böylece, mahalledeki çocuklara beslenme ve eğitim sağlayan STK güvenli geçişi, atık seçicilerin sayısının 5.000 civarında bile olduğunu tahmin etmektedir [4]. Birçoğu, tüm hayatlarını güçlü sosyal damgalanma ile gelen çöplükte geçirdi, ancak yine de ebeveynlerinin veya büyükanne ve büyükbabalarının 1960'lara kadar erken geldiği bir yerde bir guajero olmaktan gurur duyuyorlar [11]. Kod> 0 0 Atık toplayıcıları, Dumpsite'in iki bölümünde çalışır: Kamyonların bir uçak alanına gelen çöpleri ve dağ geçidinin alt kısmında “LA adlı alt kısım. Mina ”, geri dönüştürülebilir malzemelerin muazzam çöp dağlarında biriktiği ve tehlikeli koşullar altında çıkarıldığı - kısmen nehir yatağında bile alüvyon madencilik yöntemleri ile. Atık toplayıcılar böylece sabit kontaminasyon, toz, kötü koku, bakteri ve toksik maddelere (gazlar, sızıntı suyu gibi) maruz kalır. Solunum, bulaşıcı ve gastrointestinal hastalıklar, dolaşım ve kalp problemleri gibi yüksek hastalık riskleri ile karşı karşıyadırlar; Ayrıca zehirli gıda olayları bildirilmiştir [4] [5] [6] [7] [8]. Atık seçiciler, ölümcül kazaların her zaman gerçekleştiğini, tecavüz, hırsızlık ve çocuk istismarı da dahil olmak üzere şiddetin yaygın olduğunu ve bölgenin mafyalar tarafından kontrol edildiğini (MS-13 gibi) kontrol ettiğini ve yetkililer topluluğu korumaz ve Toplumda sürekli tehdit ve korku varlığı. Sonuç olarak, insanlar yabancılara veya medyaya olan durum hakkında konuşmaktan korkarlar [4] [5]. Bununla birlikte, halkın dikkatini çeken bir dava, Dumpsite'de parçalanmış, bölgedeki kontrol konusundaki bir anlaşmazlıkta çetelerle bağlantılı insanlar tarafından öldürülen, Dumpsite'de parçalanmış bulunan Guatemala aktör Victor Hugo Monterroso'nun suikastıydı. Monterroso daha önce ülkede şiddet ve güvensizlik hakkında filmlerde yer almış ve bir belgesel üretmek için altı yılı aşkın bir süredir La Mina'da araştırma ve röportajlar yapmıştı [9] [10]. 0

Güvensiz güvenlik durumu ile ilgili olarak, Dumpsite'de güçlü bir iş ayrımı ve hiyerarşi vardır. Resmi girişte, gelen kamyonlar (genellikle) (genellikle) belediye güvenlik görevlileri tarafından kontrol edilir, bu da 2005 yılında olaylardan sonra operasyonel saatler kurduktan sonra, çocukların ve hamile kadınların siteye girmesini yasaklayan ve atık seçicilerin yetkilendirilmesi ve bir form imzalaması için gereklidir. Sitedeki riskleri üstlenerek tüm sorumluluğu taşıdıklarını onaylayın. Bununla birlikte, çocuklar da dahil olmak üzere birçok atık seçici, siteye gizli girişler yoluyla girer [3] [4] [8] [10] [11]. Çöp, dağ geçidinin sonunda dökülür, ancak bazen doğrudan eğimden aşağı iner - bu da düzenli kazalara neden olur. Bazı Guajeros'un kamyon şoförleriyle (genellikle onları ödeyerek veya onları kontrol eden mafya) anlaşmaları vardır ve sadece çöplere erişmelerine izin verir. Toplanan malzemeler, doğrudan satıldığı yerden özel geri dönüşüm şirketlerine - Mafya tarafından da kontrol edilen bir işletme olan çöp alanının bir tarafında yığılır. Atık gittikçe kârlı hale geldikçe, dökümün çevresinde bir dizi geri dönüşüm işletmesi ortaya çıktı ve bazıları, en değerli malzemeleri filtrelemek için çöplüğe gelmeden önce kamyonları bile durduruyor. Böylece, yeni aktörlerin katılımı yoluyla daha az geri dönüştürülebilir atık dökülmeye gelir [1] [11]. 2015 araştırmasına göre, birkaç yıl önceki duruma kıyasla yaklaşık yüzde 50 gelir kaybı anlamına gelen Guajeros için [1]. İyi bir gündeyken, yine de yaklaşık 40 quetzal (~ 5 ABD $; ve La Mina'da daha da fazlası) yapabilirler, şimdi günlük kazançlarının yarısına kadar düzenli olarak mafya tarafından zorlanıyorlar [4]. Bu gelir kaybına ek olarak, geri dönüşüm artık daha kötü koşullar altında ve daha fazla rekabet altında gerçekleşiyor, bu da özellikle kamyon şoförleriyle düzenlemeleri olmayan ve daha yakın zamanda bölgeye gelenleri etkileyen, eski köklü gruplar genellikle belirli atıklar iddia ettikleri için onlar için. Bu aynı zamanda atık seçici gruplarına karşı ve arasında tehdit ve şiddet artışına yol açtı [5] [8]. ve son yıllarda birkaç trajediye neden olan yangınlar, bazen sitede gerçek bir denetim olmadığı için fark edilmeyecek bile [6]. Dumpsite, atık ve sızıntı suyu tedavisi içerecek şekilde belirlenmiş hücrelerden yoksundur ve atık katmanları tam olarak kapsanmaz veya sıkıştırılmamıştır. Dökümün belediye tarafından kontrol eksikliği ve teknik denetimi çalışmalarla eleştirildi, ancak yakın zamana kadar herhangi bir iyileştirmeye yol açmadı. Bu, tamamen, çöp dağlarını çökmeye eğilimli hale getirir ve özellikle düzenli çöp slaytlarına neden olan yağmur dönemlerinde. Ayrıca, çöp dağlarındaki metan gazlarının sıklıkla yüksek sıcaklıkları ve birikmesi yoluyla düzensiz yangın koparmaları meydana gelir [1] [5] [7] [8]. 2005, Zona 3'teki büyük bir metan ateşi haftalarca sürdü ve çöplerin yakılmasından sonra sakinleri başkent boyunca etkiledi. Atık toplayıcılar çalışamadı ve gidecek başka bir yere sahip olmadan çöplük dışında beklemek zorunda kaldı. 50 yıldır orada olan bunlardan biri şöyle dedi: "Dövüşmek zorundayız, böylece çöpleri kapatmayacak, diş ve çivi ile savaşmayacaklar. Binlerce kişi buradan yemek yiyoruz." [11] 2008 yılında, bir ay içinde iki çöp slaytları iki çöp kamyonunu gömdü, on kişiyi öldürdü ve en az 17 kişiyi kayıp bıraktı. 2012 yılında, olayların tekrarlanmasında dört kişi öldü. [8] [10] [12A] 2014 yılında bir kadın bir kamyon tarafından öldürüldü [1]. 2016'da yine dört kişi muazzam bir çöp slaytında öldürüldü ve yaklaşık 60 kişi kayıp kaldı [8] [10]. Hayatta kalan atık seçiciler medyaya, Dumpsite yönetimi tarafından sözde bir alarm duymadıklarını ve şunları bildirdi: “Burada hepimiz koştuğumuz riski biliyoruz, ancak [geri dönmeliyiz] çünkü ihtiyacımız var ve başka bir şey bulamıyoruz iş ”[10]. Belediye çöpü uzun süre kapatmaktan bahsederken, bir atık seçicinin ifadesi, yaşamak için başka seçeneklerin eksikliğiyle, nitelikli insanlar bile çöplük üzerinde çalıştığını vurgular: “Artık herhangi bir vatandaş istemiyorlarsa Çöp, sonra onlara bir iş vermenin bir yolunu bulun. Burada çalışan mezunlar var. Annem Cumartesi günü mezun olan bir kızla tanıştı ve aynı gün işe geldi ve gömüldü ”[10]. Topluluk, resmi kurtarma işçilerinin hayatta kalan insanları bulma çabalarının eksikliğini yakarken, kurtarma operasyonları sırasında kapıların dışında bekleyen bir atık seçici lideri de şunları söyledi: “Hiçbir şey yapamayız ve yemek için çalışmaya devam etmek istersek. Skandal yapamayız ”[10]. 2018'de bir kazada başka bir atık seçici öldürüldü [12b]. 0

Zona 3'ün atık seçicilerinin resmi bir organizasyonu olmamasına rağmen, mahalledeki geri dönüşüm işletmelerinin yanı sıra, en çok atık seçici topluluğuyla çalışan yaklaşık on STK, özellikle de eğitim ve ailelere destek yoluyla çalışmaktadır. Dumpsite'de çalışmak zorunda olan çocuklar - örneğin, söz konusu organizasyon güvenli geçit, Camino Seguro ve Creamos, insanların üretimden alternatif gelirler üretmelerine yardımcı olmayı amaçlayan bir sosyal girişimcilik girişimi olan Creamos 14].

Dumpsite'ın olası kapanması on yıldan fazla bir süredir siyasi bir konu olmuştur ve bölge sakinleri defalarca belediyeden eylem talep etmiştir. Ayrıca çöp kamyonlarının tehlikeli sürüş uygulamalarını kınadılar [7] [10]. 2016 yılında, Guatemala Çevre Bakanlığı, Dumpsite'ın kapatılmasını istedi, ancak alternatif bir yer arayışı, Guatemala Şehri belediye başkanına göre, başka hiçbir belediye kendi topraklarında yeni bir çöplük yapmak istemedi. Bir yıl sonra, belediye siteyi yönetmenin alternatif yollarını tartmak için danışmanlık yapmaya başladı, böylece Zona 3 yakın gelecekte açık kalabilir [3] [10]. 2019 yılında Guatemala İnsan Hakları Savcısı, kapanışı ilerletmek için belediyeyle diyalog kurdu [15]. Guatemala’nın Belediye Başkanı nihayet, Dumpsite'ın, enerji üretmek için metan yakalamayı da içeren devam eden altyapı iyileştirmeleri yoluyla 15 yıl daha hizmet edebileceğini açıkladı. Planlara göre, bazı bölümler sonraki yıllarda kapatılırken, bölgenin başka bir kısmı Zona 3'ün ömrünü bir düzenli depolama olarak uzatmak için kullanılabilir. [16] 2020'de Ekonomi Bakanlığı, 2022 yılına kadar büyükşehir bölgesinde ABD tarafından finanse edilen bir geri dönüşüm tesisinin kurulmasını, yaklaşık 5.000 doğrudan ve dolaylı iş yaratacağını ve atık toplayanlar için bir kapasite binası ile birlikte geldiğini ve ülkenin ile mücadele edeceğini düşündü. Yasadışı Döküm Sorunu [14]. yasal çerçeveleri etkilemek ve ayrıca insan hakları ihlallerini Amerikan Hakları Komisyonu'na bildirmek için insan hakları perspektifinden çalışma koşullarını belgeleyerek atık seçicilerin koşullarını iyileştirmeyi amaçlayan. > 0 İki kısa belgesel, atık seçicilerin ve Zona 3'ün sakinlerinin durumunu tasvir etti: Oscar adayı 2006 “Geri Dönüşümlü Yaşam” ve “Ciudad de Guatemala: La Zona 3 Y su gente”, yayınlandı 2017'de RT Realidad tarafından.