Tanintharyi Doğa Koruma Alanı (TNR), Tanintharyi bölgesindeki ilk korunan alanlar arasındaydı. 2005 yılında Yebyu ve Dawei ilçelerinde kurulan koruma bölgesi yaklaşık 170.000 hektarlık kapsamaktadır [1]. Proje, alanda üç boru hattı işleten büyük gaz şirketleri tarafından finanse edilmektedir ve temel amaç, boru hatlarının ve destek tesislerinin neden olduğu biyolojik çeşitlilik üzerindeki bazı etkileri telafi etmektir. Bu amaçla ilgili olarak, koruma projesinin en azından 2028 yılına kadar boru hatlarının ömrü boyunca devam etmesi önerilmektedir (bkz. Proje Ayrıntıları, aşağıda).

TNR şu anda Tanintharyi'deki tek karasal korumalı alan iken, bölgedeki koruma bölgelerini büyük ölçüde genişletmek için planlar yapılmaktadır [1]. 2018 yılında yedi sivil toplum grubundan oluşan bir ittifak tarafından yayınlanan yeni bir rapor olan Myanmar hükümeti ve Yaban Hayatı Koruma Derneği tarafından başarılı bir koruma projesi olarak terfi ettirilmesine rağmen, korunan alanın “rahatsız edici bir geçmişi olduğunu savunuyor İnsan Hakları İhlalleri ”[Tanawthari Koruma İttifakı (CAT) Raporu, bkz. 1, sayfa 12. Ayrıca bkz. İlgili çatışma, Yadana Gaz Alanı ve Boru Hattı, Myanmar). Nesiller boyunca, Doğa Koruma Alanı'nda bulunan ormanlar, Karen, Dawei ve Mon toplulukları için geniş geçim kaynakları sağladı. Geçmişte, bölgedeki dağınık yerleşimlerde yaşadılar ve değişen ekim uyguladılar - biyoçeşitlilik üzerindeki önemli olumlu etkileri için tanınan bir arazi kullanımı uygulaması [3]. Bölge ayrıca köylülerin tembul fındık ve meyve bahçelerine ev sahipliği yaptı ve orman onlara yiyecek, ilaç, su ve barınak sağladı [1, ayrıca bkz. 4]. 0

İç Savaş sırasında, köylülerin çoğu kontrollü yerleşim alanlarına taşınmaya zorlandı ve bunu reddedenlerin çoğu Tayland sınırına kaçmak zorunda kaldı. İç Savaş ve kontrollü mezralar kurmak için askeri önlemler, daha sonra TNR'yi kurmak için alınan birçok alanı geçici olarak boşalttı. Bununla birlikte, arazi “ne bakire ne de boştu” diyor rapor, “ancak yakında evlerini ve tarım arazilerini geri almaya geri dönecek olan IDP'ler ve mültecilerin ülkesi” diyor [1]. 0 Rapora göre, yerel toplulukların önceden istişare ve rızası ve dahili olarak yerinden edilmiş kişilerin (IDP'ler) uluslararası olarak tanınan haklarının (IDP'lerin (IDP'lerin) vatandaşlarına güvenle ve gönüllü olarak saygı gösterilmediğini söylüyor [1]. IDP'lerin haklarını ve yerli uygulamaların sürdürdüğü biyolojik çeşitliliği dikkate almak yerine [bkz. 3, 5], geleneksel geçim faaliyetlerinin çoğu daha sonra “koruma hedeflerine yönelik başlıca tehditler” olarak kabul edildi [2, sayfa 20]. 2012 Ateşkes Anlaşması'nı izleyen şimdi geri dönen birçok kişi kendilerini yeniden yerleştiremiyor, ancak geleneksel geçim kaynakları ve kültürel ortamlarından yoksun bırakıyor [1].

Sivil Toplum Gruplarının Kedi İttifakı “Tanintharyi Doğa Koruma Alanı'nın Karen halkının geleneksel topraklarından koruma kisvesi altındaki zorla dışlanmasını yasallaştırdığını” söylüyor. Tanintharyi bölgesindeki korunan alanları büyük ölçüde genişletme planları göz önüne alındığında, gruplar “bölgedeki yeni korunan alanların aynı insan hakları ihlalini tekrarlamaması gerektiğini” hatırlatıyor [1, sayfa 13]. Yukarıdan aşağıya koruma planlaması yerine, yerli insanlar tarafından yönetilen ve merkezli yaklaşımlar gereklidir.