Bamako'daki atık toplama uzun zamandır küçük mahalle temelli derneklerin ve iş gruplarının sorumluluğundadır, 'Collectif Des Groupements Intervenant Dans L'Assourissement Au Mali ( Cogiam) '. [1] [2] 1990'ların başından beri, bunlar Bamako’nun atık yönetim sisteminin ayrılmaz parçalarıydı ve kapıdan kapıya toplama ve atık transfer depolarına taşımacılığından sorumlu. Gruplar hakkında genellikle beş ila 30 üyeden oluşur ve doğrudan hane halkları tarafından ödenen bir ücret karşılığında çalışır. Gruplar tipik olarak eşekler tarafından çizilen arabaları kullanır ve doğrudan ödeme sistemi onları iyi hizmetler sunmaya teşvik eder. Özellikle genç yetişkinler için çok önemli bir istihdam kaynağı olmuştur. Atık işçilerinin maaşlarını tamamlamak için geri dönüştürülebilir atık seçmelerine de izin verilir. Toplanan geri dönüştürülebilir atık önemsiz satıcılara satılır. [3] 0

Yıllar boyunca, Cogiam üyeleri için eğitim, koruyucu ekipman ve teknik ve finansal destek sağladı, ancak daha geniş bir şekilde farkındalık yaratma kampanyaları başlattı halka açık. Dernek, bunun istihdamı ve faydaların daha adil bir şekilde dağılımını sağlayacağını söyleyerek belediye atık yönetimine daha fazla dahil olmak istedi. Ayrıca, çoğunlukla kadın ve (genellikle çocuklarla) dumpsitlerde ve transfer depolarında çalışan gayri resmi atık seçicileri koordine etmeye ve dahil etmeye çalışmış ve atık toplayıcılar için daha güvenli işler sağlayacak bir geri dönüşüm ünitesinin kurulmasını önermiştir. Organizasyonlarının, sektöre doğrudan geri dönüştürülebilir ürünler satmalarına ve onları aracılara daha az bağımlı hale getirmelerine izin vereceğini savundu. [3] 0

Ancak, 2015 yılında Fas şirketi Ozone, "büyük temizlik" olarak ilan edilen sokak temizliği, atık toplama ve bertaraf hizmetleri için sözleşmeli hale geldi. Şehrin uzun süredir devam eden atık sorunlarına son verecek olan şehrin. Bölge ve ulusal hükümetle sekiz yıllık sözleşmenin bir parçası olarak Ozone, eskiden GIES tarafından merkezi olmayan bir şekilde yönetilen ve bunları entegre etmeyi reddeden önemli miktarda hizmeti devraldı. Aşağıda, Cogiam yaklaşık 180 küçük sanitasyon grubu için bir işbirliği planı müzakere etmeye başladı ve 2017'de ortak yetkililerle belirli mahallelerde kapıdan kapıya koleksiyona devam etmelerini sağlayan bir anlaşmaya vardı. Buna rağmen, GIES özel operatör ve kamu yetkilileri ile yeterlilikler üzerindeki anlaşmazlıklara karıştı. Dahası, açıklanan temizlikten birkaç yıl sonra, şehrin atık sorunları daha da arttı. 2019 yılına kadar ozon, tüm atıkların sadece yüzde 30'unu topladı, böylece birçok mahallede atık birikti ve sakinler genellikle ücretlerini ödemeyi bıraktı ve bunun yerine tekrar sözleşmeli. [4] [5] [6] [7] [8] 0

Bamako’nun atık toplama sorunları, yeterli bir nihai bertaraf sitesinin eksikliğiyle yakından bağlantılıdır. On yılı aşkın bir süredir, şehrin atıklarının çoğu, Bamako'nun Komün I'de yer alan Doumanzana Dumpsite'de, asla atık almak için tasarlanmamış terk edilmiş bir taş ocağında sona erdi. 1990'larda ekstraksiyon durduktan sonra, büyük boşluğu giderek atıklarla dolduruldu. 2001 yılında, site resmi olarak düzenli depolama alanları olarak açıldı ve STK'ların yardımıyla güvence altına alındı ​​ve tuvalet tesisleriyle donatıldı. [2] Doumanzana, yüzlerce atık seçici tarafından sıkça sık sık kullanılırdı - çoğunlukla çöpte bulabileceklerinden yaşayan ve şişeler, giysiler, metaller ve elektronik atıklar gibi satılabilecek her türlü geri dönüştürülebilir atık toplayan kadınlar ve çocuklar . Örneğin, genç bir çocuk şunları bildirdi: “Demircilere sattığımız demir parçaları ve buraya onları satın almak ve ihraç etmek için gelen insanlara topladık” [9]. Bununla birlikte, atık genellikle daha önce diğer atık seçicileri tarafından sıralanmıştır, böylece değerli çöp nadirdi, topluluk duman, enfeksiyonlar ve bir kaza riskine maruz kalmıştır. 2013 yılı itibariyle, bildirilen 670 kişi Doumerzana Dumpsite bölgesinde çömelmiş, kendi kendine inşa edilmiş evlerde yaşadı ve ortalama olarak atık toplama için günde yaklaşık 100 CFA (0.30 €) kazandı. [1] [2] [9] [10] [11] 0

Bölgede yaşayan yerliler ve en başından beri yakınlardaki bir okul Dumpsite'a karşı protesto etti. Artan atık hacimleri ile sıhhi koşullar kötüleşti ve site düzenli olarak alev aldı. Yağmur mevsimi boyunca, karartan suya batırılmış karışık atıklar. Daha sonra bir ilişki kuran yerliler, birçoğunun çöplük yaratılmadan önce bölgede yaşadığına ve o zamandan beri kontaminasyona dayandığına dikkat çekti. 2011 yılında, bölgede yeni bir büyük yangın çıktı ve şiddetli protestolarla sonuçlandı. [9] [11] Bir gösterideki öğrenciler, “Dayanılmaz Garde E'den gazlardan ölüyoruz ve duman” [9] ve “Şiddete Hayır” [9] diyen afişler kullanmıştır. Kısa bir süre sonra yetkililer, atık bertarafının durdurulduğunu ve siteyi düzeltmek için bir projenin başlatıldığını açıkladılar [11] [12]. Bununla birlikte, ilçe yetkililerine önceden danışmadan hükümet tarafından inşa edilen Noumoubougou'daki belirlenen yeni depolama alanı, inşaattaki finansal sorunlar ve gecikmeler nedeniyle hala tam olarak faaliyete geçmemiştir [5] [13] [14]. Dahası, yerliler sahada atık bertarafına karşı çıktı ve kötüleşen hava kalitesine işaret etti [15]. Ancak son birkaç yıldır daha da kötüleşti. 2019 itibariyle, şehrin birçok kısmı aylardır biriken atıklarla aşırı dolduruldu ve birkaç atık transfer istasyonu fiili dumpsit haline getirirken, Noumoubougou'daki inşaatlar hala devam ediyordu. Ozon, yeni aracı boşaltma alanları için kalıcı bir arayıştaydı ve uzun süre belirli alanlara hizmet vermedi. Atık ayrıca, sokağın kısımlarını bile engellediği Marché Dabanani gibi merkezi yerlerde birikmeye başladı. 2019 itibariyle, atık toplama için sadece 70.000 hane ve kuruluş kaydedilirken, birçoğu atıklarını sokaklarda veya drenaj kanallarında düzensiz olarak attı. [8] [13] [16] 0

Durum, Lafiabougou ve Medine Coura mahallelerindeki aşırı doldurulmuş iki transfer deposunda özellikle sorunlu idi, burada sakinlerin sağlığı ciddi şekilde etkilendi. [13] [14] [16] [17] Lafiabougou'da (Komün IV) bir mezarlığın yanında biriken atıklar ve yerlilerin 'Kilimandjaro' adı verilen 20 metre yüksekliğinde bir çöp tepesi oluşturdu. Atıkları başka bir yere getiremeyen Ozon'un atıkların kısımlarını yaktığı ve toksik dumanla sakinleri etkilediği bildirildi. Ayrıca bloke edilen kanalizasyonlardan kaynaklanan hastalıklardan ve atıkların yağmur suyuyla boşaltılmasından da etkilenmişlerdir. 2019'da sakinler sokakları engelledi ve daha önce açıklanmış ancak ertelenmiş kalan sitenin kapatılmasını istedi. [17] [18] [19] Medine Coura'da (Komün II) yerliler benzer şekilde kötü koku, nefes alma problemleri ve yüksek sıtma oranlarından muzdaripti. 2016 yılında, zayıf sıhhi koşulların sona ermesini talep etmek için sokak protestoları gerçekleşti, ancak polis tarafından durduruldu. Yılın ilerleyen saatlerinde, dayanılmaz kokusu nedeniyle Dumpsite yakınında yer alan bir okul geçici olarak kapandı. 2018 yılında, okul yönetimi ikinci grevini ve yaklaşık 100 öğrenci taşan atık transfer deposuna karşı sokak gösterileri düzenledi. Yer değiştirmesini talep ettiler ve birçoğunun son haftalarda solunum hastalıklarından hastalandığını belirttiler. [17] [20] [21] Durum, Rail-DA ticari alanında bir atık deposuna aktarılmak için atıkların sokaklarda düzensiz bir şekilde yığıldığı Bagadadji'de benzerdi, ancak yerel bir okulu ciddi şekilde etkiliyor [22 ].

Hem Ozon ve Cogiam İşçi Birliği, kontrolsüz kentsel büyüme, çalışan bir depolama alanı eksikliği, transfer depolarında yetersiz alan ve seçkin atık sorunlarını açıkladı. operatörlere ve çalışanlara yapılan ödemeler [6] [23]. 2019'da Ozon, mümkün olan en iyi şekilde çalışacağını iddia etti, ancak şehrin zaten 19 milyar FCFA (30 milyon ABD doları) borçlu olduğunu ve daha önce grevlere giren 1.400 çalışanı ödemekte zorluk çektiğini iddia etti [5] [6]. Bölge hükümeti, eyalet hükümetinin ozon ile sözleşme başında vaat edilen finansal kaynaklar sağlamadığını iddia etmiştir [5]. Cogiam, kamu yetkililerini sorunları yanlış okuduğu için tekrar eleştirdi ve geçmişte sektördeki katkılarını ve deneyimlerini kabul etmeden atık toplama'daki çeşitli sorunlar için suçlanan GIES'i dışlamaya çalıştı. Dernek, transfer depolarının kaldırılması ve aşırı kalabalıklaşması ve nihai bertaraf alanlarının eksikliği gibi bazı sorunların atık toplamayı daha fazla yoğunlaştırdığını ve koleksiyoncuların nüfusa doğru görüntüsünü engellediğini belirtti. [23] 0

2020'de Ozone, sözleşme hedeflerini yerine getirmek ve Bamako'daki atık sektöründe şirket çalışanlarının iki ay ödenmemiş olduğu ve hükümetin hala şirkete doğru borçlu olduğu bir noktada yeni duyurular yaptı. yeni şirketler ve kolektifler, noumoubougou'ya atık transferi artacak ve Lafiabougou, Medine Coura, Darsalam (Komün III) ve pazar alanında ve sonunda yerliler için atık kabuslarına son verecek olan transfer depolarını modernize etmek için [24] [25] Bu arada, gayri resmi atık seçicilerin güvencesiz koşulları, Covid-19 salgını sırasında tekrar görünür hale geldi, birçoğu sıhhi yetkililerden herhangi bir koruyucu ekipman veya destek olmadan geri dönüştürülebilir malzemeleri toplamaya devam etti [26]. Kadınlar Rail-Da Dumping Ground'da çalışan seçiciyi boşa harcıyor: “Bu işi yapmak ve sağlığımızı mahvetmek için mahkemm ediliyoruz. Birçok gazeteci geçti ama hiçbir şey değişmedi” [26].