1970'lerde jeologlar, Taoudeni Havzası'nın Cezayir, Nijer, Sudan ve Libya'daki petrol bakımından zengin illere benzeyen önemli miktarlarda gaz ve sıvı petrol bulunduğunu fark ettiler, ancak sonraki otuz yıl boyunca, son ekstraksiyon sınırı olarak kaldı, Büyük ölçüde keşfedilmemiş. Bölgeye yapılan sayısız ziyaretinden biri sırasında, Libya'nın eski lideri Mouammar Kadhafi, Mali'nin Sahel-Sahara bölgesi için Taoudeni bassin de dahil olmak üzere bu premiole: “Mali'nin kuzeyi mineral kaynakları açısından çok zengindir. Dikkat etmezseniz, bir gün Batı gelip kaynaklarınızı kullanmak için kendilerini kalıcı olarak kuracaktır. ” (Maïga 2015). Taoudeni havzası şimdi bölünüyor ve araştırılıyor. Bu süreç, birden fazla uluslararası şirketten yeni bir keşif aşaması, ulusal politikaların yeniden çerçevelenmesi ve bölgenin militarizasyonuna neden olan güvensizliğin artmasını gerektirdi. 2004 yılında başlayarak Başkan Amadou Toumani Touré (ATT) yönetimindeki Mali Hükümeti (GOM), Petrol ile ilgili yeni bir yasa kabul ederek Afrika'nın Petrol Kulübü'ne üye olma yolunu hızlandırmaya başladı (04-037 / Ağustos 2004 tarihli Yasa ), hidrokarbonların organizasyonunu, keşiflerini, sömürülmesini ve rafine edilmesini sağlayan. Bununla birlikte, havza boyunca beş tortul havzada 29 bloğa bölünmüş yaklaşık 700.000 km2 arazi işaretlenmiştir ve bunlar ulusal hükümet ve yabancı petrol şirketleri arasında paylaşılan tavizler olarak sunulmuştur. Kod> 0 Avustralya şirketi Baraka Petroleum Limited, Mali'nin Petrol Araştırma ve Keşif Şirketi (AUREP) ile bir anlaşma imzalayan ve 2005 yılında jeolojik ve sismik testlere başlayan ve petrol acelesini Mali'ye ateşleyerek ve başkalarını tetikleyen ilk kişi oldu. keşfetmek. 2011 yılında, Havzanın Moritanya tarafına katılan toplam, Cezayir ortakları Sonatrach ile birlikte 'önemli keşiflerin petrol rezervlerinden El Dorado olduğunu' ilan etti (Le Post 2011). 2015 yılında ABD Jeolojik Araştırma, keşfedilmemiş ve teknik olarak geri kazanılamayan ortalama kaynağın 160 milyon varil geleneksel petrol, 1.880 milyar fit küp geleneksel gaz, 602 milyon varil şeyl yağı ve 6.395 milyar fit küp şeyl gazı olarak eşdeğer olduğunu tahmin etti. Hem Mali hem de Moritanya'daki Taoudeni Havzası Eyaleti (Brownfield ve ark. 2016). , Libya ve Cezayir, bölgenin bölgenin doğal kaynaklarının büyük bir şekilde satılmasına kadar ayakta duran kilit gruplardan biri olmuştur. Mücadeleleri, özellikle sömürge sonrası dönemden bu yana beş önemli isyan hareketiyle sürdürülen ve Malian ve Nijerya ordusunun acımasız baskılama taktiklerine yol açan Nijer ve Mali arasında uzanan özerk bir devlet talepleri dahilinde çerçeveleniyor. 2007'de 'Uranyum İsyanı' olarak adlandırılan Tuareg Rebels, Nijer hükümetinin uranyum çıkarmak için 50 madencilik tahsisinden serbest bırakıldıktan sonra silah aldı ve Mali hükümeti yeni bir petrol keşfi aşamasına başladı. Nijer ordusu, Tuareg halkına ağır şiddet kullandı ve bazılarının onları etnokürle suçlamasına neden oldu (Keenan 2008). Azawad'ın (MNLA) kurtuluşu mühimmatları ele geçirdi ve 2012 yılında Azawad Eyaletini kurmak için Kuzey Mali'ye döndü. Cihatçı tanımlanmış grup Ansar Addine ve Tuareg lideri Iyad Ag Agal ile isyancı hareketin karmaşıklığı, MNLA'nın nedenini cihatçı terörizmin nedeniyle yanlışlıkla sınırladı. Cihatçı liderliğindeki milisler, tek taraflı bir taramada Fransa, Fransa'nın güneye doğru ilerledikçe, savaşçıları geri çekilmek için Fransız askeri müdahale hizmetini başlattı. Sonuç olarak, BM bugün hala bölgeyi kontrol eden bir barışı koruma gücü kurdu ve Fransa, terörist faaliyetleri bastırmak için bölgedeki 6.000 Fransız askeri ile belirsiz askeri misyon Barkhane'yi kurdu. Barkhane, hem Nijer'in kuzeyinde bulunan bir Amerikan drone üssü, BM sponsorluğunda bir bölgesel güç hem de tamamen silahlandırılmış bir Malian ordusu katılacak. Haziran 2015'te Algers Barış Anlaşmalarının imzalanmasından önce, Azawad hareketi için koordinasyonun yazılı talepleri (MNLA ve benzer ilgi alanlarına sahip diğer grupları içeren CMA), enerji ve mineral kaynaklarının geliştirilmesinin sunulması için bir motivasyon içeriyordu. Ulusal Meclis'te onaylanmadan önce bölgesel yetkilendirmeye ve üretimin% 20'sinin Azawad'a ait olacağı (özellikle Azawad'daki kaynak bölgeye bkz. 'CMA'nın koşulları'). Bu talepler karşılanmadı. 0

Sahel-Sahara bölgesinin yarı kalıcı militarizasyonu ile yan yana gelen petrol keşfi, bazı analistleri Taoudeni'den sömürme mücadelesinin Saharan istikrarsızlığına bağlı olduğunu öne sürdü (Studer 2017; Keenan 2010; Bainafouna 2012). Mart 2003'te Cezayir'de 32 turistin kaçırılmasıyla ABD, George Bush’un Küresel Terör Savaşı (GWOT) ve Afrika'daki 'ikinci Gwot Cephesi' olarak adlandırılan Afrika'ya başladı. Ocak 2004'te Moritanya'ya 500 ABD askeri kuruldu ve bu da dokuz ülkeli Trans-Sahra karşı terörizm girişiminin (TSCTI) genişlemesini izledi. Londra Üniversitesi Oryantal ve Afrika Araştırmaları Okulu'nda antropolog olan Jeremy Keenan, “Küresel Terör Savaşı'nda bu yeni üretilen cephede, ideolojik yaratmaya yardımcı oldu. Washington'un Afrika Militarizasyonu için Koşullar ”(2008: 17). Yine de, Libération'daki son bir makalede gösterildiği gibi, militarizasyon terörist faaliyetleri azaltmamış, bunun yerine sıklık ve büyüklükte büyüdüler (Chelbi 2017). Catherine Besteman tarafından belirtildiği gibi, “Africom'un Afrika hükümetlerine askeri yardımı sayesinde, Birleşik Devletler, Afrika şehirlerinde terörizm ve kaynak çıkarma ile ilgili iç yasaları ve politikaları şekillendirmede daha da güçlü bir sese sahip olacaklar ve Afrika hükümetlerinin yeteneği üzerinde daha fazla etkiye sahip olacaklar. Bağımsız dış politikayı formüle etmek ve ABD tarafından terörist olarak kabul edilenlerin haklarını desteklemek ”(2008: 20). “Herkes bölgemizi çevreliyor. Mineral kaynakları için bir savaş var. Fransa, Mali'yi bir savunma anlaşması imzalamaya ve daha sonra mineral taviz vermeye ve zaten var olanları korumaya zorlamak için devam etti. Bu savaşın özü bu. ” (Hama Ag Mahmud, Azawad Eyaleti Geçiş Konseyi Dışişleri Bakanı).