Lukaya havaalanı olarak da adlandırılan Bulakati Airstrip, Lukaya kasabasında bulunan kullanılmamış bir havaalanıdır. Haziran 2008'de ordunun Bulakati havaalanında 'tecavüz edenler' olduğunu iddia ettiği insanları tahliye etmeyi planladığı bildirildi. Lukaya Belediye Meclisi Başkanı Ssali Kiddu, etkilenen kişilerin planlanan tahliye hakkında henüz bilgilendirilmediğini ve arazinin bir kısmında ortaya çıkan gelişmelerin belirsiz geleceği, bir oyun alanı nedeniyle mutsuz olduğunu söyledi. ve bir sağlık merkezi [1]. 22 Mart 2011'de gerçekleşen Juma Cell Village'a yapılan şiddetli bir baskından sonra, sakinler dilekçe verdi ve ordu müfrezesinin kaldırılmasını talep etti. Sakinler Uganda Halk Savunma Kuvvetleri (UPDF) Askerlerinin RAID'e katılım askerlerinden şüpheleniliyor [2]. 22 Mart 2011 gecesi, palalar ve silahlarla donanmış büyük bir adam çetesi Lukaya kasabasının Juma hücre köyü bölgesini istila etti. Bunlardan biri Wagwa Ortaokulu öğrencisi olan üç kadın tecavüze uğradı. Bir hapishane gardiyanı Rose Namutebi, kolunda derin bir kesimle ağır yaralandı. Kocası onu korumaya çalıştıktan sonra karnına vuruldu. Her ikisi de kritik durumda hastaneye kabul edildi. Akıncılar ayrıca 20 eve girdi ve milyonlarca şilin değerinde mülk çaldı. Soygun kurbanlarından biri olan Elais Sempungu, kapısını kıran insanların uyandırıldığını söyledi; Silahlı adamlar parasını teslim etmediyse onu öldürmekle tehdit etti. Başka bir eve geçmeden önce onu ciddi şekilde dövdüler. Ertesi gün baskın kurbanları, henüz tıbbi bakıma erişimi olmayan tecavüz kurbanlarından ikisi de dahil olmak üzere polise açıklama yaptı. Juma Cell'deki Savunma Sekreteri Richard Mujuzi, bazı sakinlerin soyguncuları Lukaya Ordusu müfrezesinden asker olarak tanımladıklarını söyledi. 300'den fazla kişi, köylerindeki baskını protesto etmek için Lukaya kasabasındaki UPDF müfrezesini bastırdı. Suçlardan şüphelenilen askerlerin serbest bırakılmasını talep ettiler. Kalungu Bölge Polis Komiseri, baskının bir polis meselesi olduğunu ancak ordunun bunu kendi disiplin tedbirleriyle ele almak istediğini söyledi. Masaka Zırhlı Tugay İstihbarat Memuru Kaptan Frank Mukula, bir şüpheliyi teslim etmeyi reddetti ve ordunun kendi soruşturmalarını yürüteceğini söyledi [3]. Juma hücre köyü Lukaya sakinlerine yapılan baskından sonra, ordu müfrezesinin kasabalarından çıkarılmasını talep eden imzalar topladılar. Lukaya imamı Şeyh Bulu Kasule, Bulukati Ordusu kışlasının kurulmasından bu yana bölgedeki güvensizliğin arttığını ve sakinlerden çok sayıda şikayet aldığını söyledi. Hızlı bir duruşmadan sonra Bulakati'ye bağlı bir asker olan özel Patrick Ödem, soygunlara katıldığı için beş yıl hapse mahk wasm edildi ve utanç içinde ordudan görevden alındı. Soygun kurbanlarından Bashir Jingo, hızlı duruşma ve cezanın diğer UPDF memurlarının kovuşturulmasını durdurmak için bir örtbas olduğunu söyledi. Ordu üniforması giymiş üç asker gördüğünü ve onu vurmakla tehdit ettiklerini söyledi [2]. Bulakati hava pisti arazisine yerleşen 200'den fazla sakinleri tahliye etmeyi planladı. Savunma Bakanlığı, bölge yetkilileri aracılığıyla kiracılara tüm “enroachers” ı derhal boşaltmaya yönlendiren bir tahliye bildirimi yayınladı. Söz konusu arazi 463.43 hektar ölçmektedir ve Mwota Block 181, Kirinna Block 184, Lukaya Block 185, Kalungi Block 145 ve Kawanda Block 146. Bize [Ordu] ve üzerinde bir müfrezemiz var. Bu konuda sahipliği veya kendi adına sahip olduğunu iddia eden herkes bir tecavüzcüdür. ” UPDF'nin, tüm tecavüzcülerin araziyi barışçıl bir şekilde boşaltmasını sağlamak için ilgili tüm taraflarla yakın bir şekilde çalıştığını söyledi. Etkilenen sakinlerden biri olan Edrisa Kigozi, arazinin başlangıçta orduya ait olduğunu söyledi, ancak Lukaya kasaba kurulu, ordu 1979'da terk ettiğinde toprağın bir kısmının yönetimini devraldı. Bu arazinin parçaları ve bakıcı olan Lukaya kasaba kurulundan genel makbuzlar aldık ”. 0

Lukaya Belediye Meclisi eski başkanı ve tahliye ile karşı karşıya olanlardan biri olan Bonny Kiddu Ssali, belediye meclisinin 1990'larda araziyi kullanmak için bir karar verdiğini ve piyasayı kurduğunu söyledi. Yetkili, “Lukaya Belediye Meclisi, 115.8 hektarlık düzensiz bir şekilde parsel yaptı ve bir kısmını konut ve ticari evler koyan kişilere tahsis ederken, geri kalan arazinin bir kısmı kamu tesisleri kurmak için kullanıldı” dedi. Bay Kiddu, sakinlerin Lukaya kasaba yetkilileri tarafından araziler verildiği için ordu tarafından iddia edildiği gibi topraklara hiç tecavüz etmedikleri konusunda ısrar etti. 1969'dan 1979'a kadar bir eğitim üssü olarak havaalanı terkedilmişliğe düşmüştü. Kullanılmayan pist çukurlarla doluydu ve Lukaya'ya gidip gelen Kulungu Bölgesi sakinleri için bir yol olarak kullanılıyordu. Updf ayrılması beş çim sazdan kulübeden oluşuyordu. Masaka Zırhlı Tugay sözcüsü LT Ninsiima Rwemijuma, havaalanı arazisinin ihmal edilmiş görünmesine rağmen UPDF'nin hala askeri faaliyetler yürüttüğünü söyledi. Eski Lukaya Belediye Meclisi Başkanı Kiddu Ssali, yerel yönetime kamu arazisini ele geçirme gücü veren 1972 arazi reformu kararnamesine dayanarak işadamlarına birkaç dönümlük havaalanı arazisinin tahsis edildiğini söyledi. Yetkili, birkaç başarılı başvuru sahibine 1-5 milyon şilin arasında değişen maliyetlerle verilen parsellere başvurduğunu söyledi. Uganda Radyo Ağı, Lukaya Belediye Meclisi ile Sakinlerin Havaalanı Arazisinin bir kısmını kullanmalarına izin verilmesi gerektiğini kabul eden Askeri Kara Kurulu arasında toplantı dakikaları gördü [5]. Etkilenen 200 kişi, arazinin yasal sorumlusu Lukaya Kent Konseyi'nden satın aldıklarını söyleyerek araziyi asla boşaltmayacaklarına söz verdi. Lukaya Belediye Meclisi, 2010 yılında Uganda Topraklar Komisyonu'ndan tartışmalı arazinin bir kısmını almaya çalışmıştı, ancak konu hala araziye ihtiyaç duyduğunu söyleyen Savunma Bakanlığı'na yönlendirildi. Lt Ninsiima Rwemijuma, sakinlerin araziye hakları olmadığını iddia ederek “Bu toprak UPDF'nin bakıcısı altında Savunma Bakanlığı içindir. Yasadışı bir şekilde yerleşen herkes kara tutucular ve herhangi bir tazminatı hak ettiklerini düşünmüyorum ”. Kalungu Mukim Bölge Komiseri Bay Abubaker Kaddunabbi, konuya bakmak için bir paydaş toplantısı yapacağını söyledi [6]. Tahliye bildiriminin Şubat 2017'de tartışmalı Bulakati topraklarında bir dizi binanın inşası durmuştu; En az 90 kişi, ödedikleri arazi parçaları alamadıktan sonra yetkililerden geri ödeme istedi. Etkilenen sakinler, Lukaya Belediye Meclisi tarafından verilen genel makbuzlara sahip olan, imzalar ve mühürlerle birlikte, paraları 2012'de toplandığından beri yedi yıllık dönemi kapsayan faizle tamamlanan bir geri ödeme istedi. arazi. Etkilenen bir kişi, UPDF askerlerinin toprakta kalkınmayı yapmasını durdurduğunu söyledi. Lukaya Belediye Meclisi ve UPDF, arazinin mülkiyeti konusundaki anlaşmazlıkta kaldı ve tahliye bildirimi ile ihraç edilen sakinler yasal işlemi düşünüyordu [7]. Eylül 2017'de hükümet, tartışmalı araziyi bir sanayi parkı için kullanmayı planlıyor. Cumhurbaşkanı Museveni, halkı kamu kullanımı için zorunlu arazinin zorunlu olarak satın alınmasına izin veren tartışmalı bir yasayı desteklemeye çağıran, Bulakati arazisinin bir kısmının bağımsız endüstriyel kasabalara ihtiyaç olduğu için endüstri park için kullanılması gerektiğini söyledi. Bu yeni kasabalardan birinin Bulakati'de kurulması gerektiğini önerdi. Yeni seçilen Kalungu Bölge Başkanı Bay Richard Kyabaggu, girişimin bölge sandıkları için daha fazla gelir elde edeceğini ve istihdam fırsatları yaratacağını söyledi. Ancak, Kalungu West Milletvekili ve Demokrat Partisi sözcüsü Joseph Ssewungu, önerilen endüstri parkını Kalungu halkına başka bir “hayali rehin” olarak nitelendirdi. Yakındaki Bukakkata'da 2015 yılında tanıtılan önerilen bir endüstri parkının gerçekleşemediğine dikkat çekti. Ordu ve hükümetle uzun süre tahliye etmemeleri için yalvaran Bulakati Airstrip'teki toprak parçalarını işgal eden sakinler, Başkan kaderleri hakkında hiçbir şey söylemediği için hala korkuyorlardı. Habitat Uluslararası Koalisyonu (HIC), Bulakati Land'in web sitelerinde zorla tahliye tehdidinin ayrıntılarını içeriyordu [8]. 0

27 Mart 2018'de Bulukati ve Lusango köylerinde ikamet eden ve Bulakati sakinlerinin UPDF tarafından tahliye mücadelesinin lideri Bay Tamal Muhammed'in cesedi bir kan havuzunda keşfedildi. Meslektaşlarına göre kaçırıldı ve sonra öldürüldü. Arazi Komitesi Başkanı Bonny Kiddu Ssali, Tamale'nin komitede koordinatör olarak görev yaptığını doğruladı. Tamale’nin cinayeti Lukaya sakinlerini hayatlarından korktu. Arazi Komitesi üyeleri gazetecilerle konuşmayı reddetti, ancak Lukaya bölgesinin az sayıda sakini, bazı komite üyelerinin daha önce Bulakati hava atışına ev sahipliği yapan arazi için savaşmak için UPDF tarafından tutuklandığını ve tehdit edildiğini iddia eden Vanguard News ile anonim olarak konuştu. Tahliye ile tehdit edilen sakinlerin Bagumemereire Arazi Komisyonu'ndan (8 Aralık 2016'da Başkan Museveni tarafından atanan ve Justice Cathine Bamugemereire tarafından yönetilen arazi meselelerine ilişkin bir soruşturma komisyonu) öne çıkması planlandığından, Bay Tamale Muhammed'in baş üye olması bekleniyordu. Tamale, Kampala-Masaka Karayolu'nda banliyö taksi şoförü olarak çalışıyordu; Personel kimlik kartı cüzdanında bulundu. Cinayeti, sakinleri toprak mücadelelerine devam etmek için ne yapmaları gerektiğinden emin değildi. Tamale’nin cesedi Lukaya'nın birkaç kilometre batısındaki Nkoni köyünde keşfedilmişti. İki eş ve dokuz çocuk tarafından hayatta kaldı [9]. Sakinlerin karada 'izinsiz girişten' yasaklandığı, askerler tarafından kovalandığı ve karadaki kum madenciliği faaliyetleri durduruldu. İzinsiz giren insanlar askerler tarafından kırbaçlandı. Lukaya kasabasının bir öğretmeni ve sakini olan Gashom Nkulanga, “Bu toprağın bir kısmının sakinlere ait olduğunu çok iyi biliyoruz ve 1970'lerin başında Cumhurbaşkanı Idi Amin’in rejimi sırasında kullanmaya başladılar. Dolayısıyla, ordunun yasal yolcuları kovalaması iyi değil ”. Etkilenen biri olan Hac Ziyad Ssewaya, Bulakati topraklarının bir kısmında bir unvan sahibi olduğunu iddia etti ve UDPF'nin onu tahliye edip etmezse dava açacağını söyledi. Dedi ki, “Bu toprak, bize ait, ordunun bu araziyi boşaltmamız için para ödendiğini gösteren herhangi bir belge getirmesine izin verin. Bulakati topraklarının en büyük kısmı Lukaya Kent Konseyi sakinlerine aittir; Updf yalnızca 180 hektarlıktır. Adalete ihtiyacımız var ”. Lukaya Belediye Meclisi Başkanı seçen Charles Tamale, sakinlerin araziye erişmeye devam etmesine izin verilmesi gerektiğini söyledi, “sakinler yıllardır hava pisti arazisinde patikalar kullanıyorlar ve şimdi onları engelliyor”. Kasijjagirwa'daki Masaka merkezli Mekanize Tugay sözcüsü Maj Flavia Terimulungi, tartışmalı arazinin üzerinde müfrezeye sahip orduya ait olduğunu iddia etti. “Toprağa sahip olduklarını iddia edenler tarihini bilmiyor; Tüm tecavüzcülerin bu araziyi gönüllü olarak terk etmelerini sağlamak için tüm paydaşlarla yakın bir şekilde çalışıyoruz ”. Bulakati ordusu müfrezesindeki askerleri, topraklara izinsiz giren sakinleri dövmek için uyardı ve bu tür eylemlerin savunma güçlerinin imajını kararttığını söyledi. Tarım Bakanı ve Kalungu Doğu Milletvekili Vincent Ssempijja, hükümetin toprağın bir parçası olarak endüstriler kurmak için yatırımcılar aradığını söyledi, ancak 2021 Genel Seçim Kampanyası sırasında Bulakati toprakları hakkındaki tartışmaların çözüldüğünü ve araziler satın alan sakinlerin özgür olduğunu söyledi. onları geliştirmek için. Şu anda, “Başkan ve UPDF yetkilileriyle birkaç toplantı yaptık ve bu arazide tecavüz eden tüm sakinlerin bunu kullanmasına izin verirken, kalan diğer kısmı yatırımcılar tarafından bir sanayi parkı başlatmasına izin verdiğimizi kabul ettik” dedi. . Juma Cell Başkanı (22 Mart 2011'de baskın yapan köy) Me Edward Ssentongo, insanların sadece kiracılığını düzenleyen hükümetten belge almaları durumunda topraktaki güvenliklerinden emin olacağını söyledi [10].

Bulakati havaalanı 1969 ve 1979 yılları arasında bir eğitim üssü olarak kullanıldı, daha sonra terkedilmişliğe düştü [5]. 2009 yılında havaalanını korumak için arazide bir ordu müfrezesi olan Bulakati Ordusu kışlası kuruldu [2]. Tartışılan araziyi bir sanayi parkı için kullanma planları, Eylül 2017'de hükümet tarafından açıklandı [8].