Ağustos 2015'ten bu yana, Lübnan sürekli bir atık yönetimi krizi ile karşı karşıya kalıyor. Bu sorunu çözmek için bir teklifte, Beyrut Belediyesi bir atık yakma kurucu (atık-enerji tesisi) inşa etmek için bir plan geçirmiştir. 10 Ekim 2016 tarihinde, Kopenhag Belediyesi Kopenhag Belediyesi'nin atık yönetimi sektöründeki deneyimi paylaşma teklifi ile birlikte bir konferans yapıldı ve belediyenin atıkları enerjiye dönüştürmek için bir ihale açma planının sunulduğu. [1] [2] [3] [3] Bundan ayrı olarak, Lübnan'ın Çevre Bakanı Fadi Jreissati ile yapılan bir röportaj, hükümetin iki yıllık atık yönetimi yol haritasının bir ev vergi sistemi tanıtacağını ortaya koyuyor. Her hane, ayda 10.000 Lübnan pound (yaklaşık 6,63 dolar) vergi tabi tutulacaktır. Bu verginin fonları, belediyeler tarafından süpürme ve atık toplama faaliyetlerini geliştirmek için kullanılacak [13].% Ve
ve Sukleen sonrası 2017 yılında faaliyetlerini askıya aldı, Beyrut'ta katı atıklar ve neredeyse tüm Lübnan ilçeleri Halen, aynı zamanda mühendislik ve gayrimenkul çıkarları olan büyük bir özel kuruluş olan RAMCO [19] tarafından toplandı ve yönetildi. RAMCO, çevre dostu teknoloji hattı, özellikle Euro 5 emisyon-standart araçları [20]. Lübnan'ın Çevre Bakanlığı tarafından yayınlanan% Ramco'nun Bölgelerinin 2,850'sinin ürettiği bildirildi. Günde ton atıkları, Lübnan'daki tüm atıkların yaklaşık yüzde 51'i [14].
ve
Hem üç farklı türde koleksiyon kutuları, hem alt hem de üstü toplama noktalarına [20], gözlemler ve Aktivist ağlarda dolaşan videolar, RAMCO'nun standart uygulamasının, tüm çöpleri ayrı kutulardan aynı kamyona boşaltmak için göründüğünü göstermektedir [14]. "Bu, kırık cam şişeler organik malzeme ile karıştırıldığı için geri dönüşümü ve kompostlamayı neredeyse imkansız hale getirir", çevresel mühendis ve aktivist ziad ABI chaker [14]. Birleşmiş Milletler, önerilen vergi sistemi ve RAMCO'nun hatalı geri dönüşüm çabaları, geri dönüşüm atıkları: WastePickers. Tabloya yiyecek koymak ve bunu yapabilmek için geri dönüşüm yapabilmek, çünkü Lübnan hükümeti'nin katı atık akışlarını [14] ağırlıklı bir şekilde yanlış nitelendirdi [14].
ve
Birçoğu WastePickers'ın birçoğu Omar (takma ad), bir Suriyeli gibi çocuklar. Teneke kutuları toplayan ve Beyrut'taki Beyrut'taki bir mahallede onları boş bir yere getiren mülteci. Bu lotun sahibi, 1000 Lübnanlı pound'u (0,66 $) Kilogram teneke kutu başına getirenlere öder. Bu küçüklerin gerçekleştirilmesi, maskeler, eldivenler veya herhangi bir güvenlik ekipmanı olmadan çöp boyunca rummaging uzun saatlere tabidir [14]. Bunun nedeni, bu durumun özellikle Suriyeli mülteciler arasında yaygın olduğu nedeni, Lübnan Dışişleri Bakanlığı'nın BM Yüksek Komiserliği, Mayıs 2015'te mülteci kaydını askıya almak için BM Yüksek Komiserliği düzenlemesi ile bağlantılıdır [15]. Bir dizi durumda, Suriyeli mültecilerin de işe yaramayacak taahhütleri imzalamaması gerekiyordu [16], açıkça aileler üzerindeki finansal baskıyı artıran ve gayrı resmi geri dönüşüm sektöründe yüksek miktarda çocuk emeğini açıklar.
Ve
Neyse ki, çok sayıda STK'lar ve işletme, Beyrut'taki gayri resmi atık sektörünün dikkate alındığında devletin bıraktığı boşluğu doldurmaya çalışır. Bir örnek, Metropolitan bölgesindeki en büyük depolama alanından sonra ortaya çıkan birkaç girişimden biri olan Geri Dönüşüm Beyrut'dur, Beyrut'un sokaklarında, bir protesto dalgasını yitirdiler. Geri dönüşüm Beyrut, Beirut'un hemen güneyinde, bir Hassan'da küçük bir yeraltı deposuna sahiptir. Lübnanlı ve kayıtlı Suriyeli mültecilerin personeli (yaklaşık 20, kadınların yaklaşık 20'si), tekrarlanabilir materyalleri alır, sıralar ve işleme koyar ve bunları yaşamın bir ücret ödendikleri fabrikalara gönderin, temel sağlık sigortası ve sosyal destek alırlar [17 ]. %% ve
Recycle Beyrut Beyrut, Birleşmiş Milletler Yüksek Komiserleri tarafından mülteciler için övgüyle karşılandı. Ancak bu ve diğer STK'ların tüm şehrin çöp problemini çözemez ve bir gayri resmi çöp-geri dönüşüm ağı ortaya çıkmıştır. Belediye Hükümeti ile sınırlı işbirliği nedeniyle, STK'lar geri dönüşüm gibi Beyrut gibi, ne kadar geri dönüşüm yapabildiklerinde ve tesislerinde istihdam edebildikleri makamların miktarı. Koleksiyon programlarının tercih edildiği göz önüne alındığında, genişlemeleri, Beyrut'taki orta ve üst sınıf mahallelerden, bunlara abone olan hane halkı ve firmaların artmasına tamamen dayanıyor [18]. Bu, bir atık sorununun özerk bir şekilde ele alınmasında saygın bir çaba olsa da, yeterli miktarda zaman içinde ölçeklenemeyeceği sorgulanabilir.
Ve