S11D, Vale tarihindeki en büyük madencilik projesidir ve dünyadaki demir cevheri madenciliği tarihinin en büyüğüdür. Vale, yüksek kaliteli demir cevherinin çıkarılmasını ve ihracatını yoğunlaştırmak için bu projeye (maden için 6,4 milyar dolar ve demiryolu ve limanda yaklaşık 8 milyar dolar) büyük yatırım yapıyor. S11D'nin tahmini üretim kapasitesi,% 66.7 yüksek demir içeriğine sahip 90 MTPA'dır [1]. Bu üretim kapasitesi, toplam Brezilya demir cevheri ekstraksiyonunun yaklaşık beşte birine karşılık gelir. Bu genişletilmiş üretimin büyük ihracatını sağlamak için proje, 892 km uzunluğunda olan ve Pará ve Maranhão'daki 27 belediyeden geçen Carajás Demiryolunun çoğaltılmasına ve Ponta da Malea Terminal'in São Luís'teki açığa çıkmasına güveniyordu ( MA) [1]. S11D'nin operasyonu 2016 sonunda başladı [2].

Vale, S11D'yi, madenin Carajás Ulusal Ormanı'nın önemli bir alanını işgal etmediği ve su, yakıt vb. Tasarrufu sağlayan teknolojik ilerlemeleri kullandığı gerçeklere dayanan çevre dostu bir proje olarak sunar [12]. Bununla birlikte, S11D'nin çevre lisanslama süreci, Vale'nin raporlarında anlatılan hikayeden farklı bir gerçeklik göstermektedir. Yasal engeller kaldırıldı, böylece Vale bu büyük Carajás mevduatları olabilir. 2008 yılının 6.640 kararnamesi, aksi takdirde korunması gereken yeraltı doğal boşluklarına uygulanan mevzuatı gevşeterek, S11D'nin bulunduğu güneydoğu Carajás Dağları'nda büyük ölçekli madenciliği önledi [15, 3]. Ayrıca, 9,985/2000 federal yasa tarafından yönetilen bir koruma biriminde olmasına rağmen, proje yüksek ekolojik öneme sahip Canga ekosistemini (bir tür savan) risk altına aldı - ve zaten demir madenciliği tarafından tehdit edildi [16,3].

Daha ciddi, S11D tarafından üretilecek büyük ve geri döndürülemez çevresel yıkım göz önüne alındığında, Vale çevre yetkilileriyle, Serra da Bocaina'daki bir savan bölgesindeki zararları telafi etmek için müzakere etti, Carajás Ulusal Ormanı'nın sınırları dışında, büyük bir karmaşıklıkta büyük bir bölgede arazi mülkiyeti. Bu durumdan kaynaklanan sorunlar, 2016 yılında organizasyonlar ve sosyal hareketler tarafından ICMBIO'ya gönderilen bir mektupta ortaya çıkarılmıştır [4]. Yaklaşık 5.000 hektarlık Vale'nin amaçlanan bölgeleri, Posseiros tarafından işgal edilen veya topraksız aileler tarafından yerleşimler yaratmak için iddia edilen federal kamu arazileri idi. 1000 hektar daha Carajás II yerleşimi, Incra'nın rızası olmadan Vale tarafından ve düzensiz bir durumda olabilecek Terra Hukuk Programı tarafından adlandırılan diğer alanlar tarafından satın alındı. Tazminata uymak için bu alanları (bazı kamusal alanlar dahil) edinerek Vale, düzinelerce topraksız ailenin iddialarını görmezden geldi ve ICMBIO için gelecekteki yasal sorunları bıraktı. Bu tür sorunlara rağmen, Parque Nacional Dos Campos Ferruginosos Temmuz 2017'de oluşturulmuştur [17]. Ayrıca şiddetli kamulaştırmalar da vardı. Grotto mutum yerleşiminde yaklaşık 120 aile mülksüzleştirildi ve tarlaları 3 Şubat 2016'da yok edildi. Ve São Luís Çiftliği'nde polisin gelişiyle ilgili bir yangın söndürme vardı [4, 5, 6]. Bundan sonra, Şubat 2016'da, yedi topraksız kırsal işçi kampından yaklaşık 600 aile S11D proje alanına erişim yolunu işgal etti.

Buna ek olarak, S11D demir cevheri işleme altyapısı da Carajás Ulusal Ormanı'nın dışında inşa edildi ve Racha Placa kırsal topluluğundaki 90'dan fazla aileyi doğrudan etkiledi. 2008 itibariyle, sakinlerle Diagonal Urbano adlı bir şirket ile temasa geçildi. O andan itibaren, tazminatların ödenmesiyle ilgili bir dizi sorunları vardı. Haziran 2014'te, topluluk sakinleri eski şirketle anlaşmaya varmak için S11D'nin inşaatını Baskı Vale'ye felç ettiler [8, 9].

Son olarak, proje sadece yeni ulaşım ve altyapı lojistiği ile geçerli olsa da, çevre lisansı birçok bölümde parçalanmıştır, böylece tüm projenin kümülatif etkileri dikkate alınmamıştır. Bu birçok ONG ve çevreci tarafından eleştirildi [10, 11, 13]. Bu aynı zamanda S11D'nin onayıyla, diğer lisansların (demiryolu ve liman) sadece resmi bir konu olduğu anlamına geliyordu - gerçek bir ret olasılığı yoktu. Bunun nedeni, yılda 90 milyon ton üretim kapasitesindeki artış nedeniyle, tüm bu cevheri taşımak gerekiyordu. Bu nedenle, Carajás Demiryolunun çoğaltılması Vale için acil oldu.

Carajás Demiryolu 27 belediyeden, 28 koruma biriminden geçer ve Pará ve Maranhão'daki 100'den fazla Quilombola ve Yerli toplulukları geçer. Demiryolunun çoğaltılması, gürültü kirliliği, ev yapıları sarsıntısı, demiryolunu geçmede zorluk, trenlerin ve ölümlerin neden olduğu çiğneme gibi bu yerlerde halihazırda yaşanan etkileri ve kazaları artırdı. Bu senaryo göz önüne alındığında, raylardaki protesto sayısı, inşaatın başladığı 2012'den önemli ölçüde arttı. 2012 yılında demiryolu boyunca 3 gösteri vardı; 2014 yılında 14 gösteri ve 2015'te 26 [13, 14]. Ana taleplerden biri, üst geçitler ve yürüyüş yolları gibi demiryollarının geçişi için daha fazla güvenliktir. 2010-2017 yılları arasında demiryolu boyunca 39 ölümcül çiğneme vardı. 2015 ve 2017 yılları, her yıl yedi olmak üzere en fazla ölümü kaydetti. Bununla birlikte, Vale'nin ana yanıtı tren yollarında tezahür edenleri cezai olarak kovuşturmak olmuştur. Bu beş yıllık tekrarda, Pará ve Maranhão mahkemelerindeki Vale tarafından demiryolunu birbirine bağladıkları için 170'den fazla kişi zaten kovuşturuldu [11, 18].

#VALUE!

Yılda 90 milyon ton üretim kapasitesine sahip S11D, dünyanın en büyük demir madenciliği projesidir. Pará'daki Carajás Ulusal Ormanı'nın serra sülünde yer almaktadır. İşleme tesisleri, Ulusal Orman dışındaki Canaã Dos Carajás belediyesinde yer almaktadır.

Serra sul'un d bloğu rezervleri (dolayısıyla S11D adı) 4.2 milyar tondur ve ortalama demir içeriği%66.7'dir. Proje 2016 sonunda faaliyete başladı. Cevher, Carajás Demiryolu tarafından São Luís (Maranhão) 'daki Ponta da Madeira Denizcilik Terminali'ne taşınıyor. [1, 2]