Mozambik'te Limpopo Milli Parkı (LNP) 2001 yılında kuruldu ve Güney Afrika'daki Kruger Milli Parkı'na bağlanan Transfrontier Park'dır. LNP, parkın tampon bölgesinde yaklaşık 20.000 yaşında 27.000 kişiye ev sahipliği yapıyor. Kalan 7.000, Park'ın iç kısmında, Shingwedzi Nehri Vadisi'nde sekiz köyde yaşıyor. Shingwedzi River Valley, Limpopo Milli Parkı'nın 'vahşi doğada' deneyimini sağlama kabiliyeti göz önüne alındığında, Limpopo Milli Parkı'nın turizmi için belirlenmiş bir alandır. Bu tür bir deneyim, özel sektör yatırımlarını çeken şey olduğuna inanılmaktadır. Uluslararası Koruma Örgütlerinden Korunumcular ve Ulusal Ajanslar, insanların ve yaban hayatı insanların bir arada bulunamadığı görülebilmesi - insanların doğaya yönelik bir tehdit olup olmadığı ve dolayısıyla doğayı korumak için belirlenen alanlardan çıkarılması veya en azından onların erişimlerini kısıtlanması gerekir. Yeniden yerleşim, daha iyi eğitim, sağlık tesisleri, toplu taşıma ve istihdam sağlayacak insanlar için bir fırsat olarak sunulmuştur, ancak yeniden yerleşim ve transfontier korumanın gelişime yol açması muhtemel değildir. Yeniden yerleşim için belirlenen köylerde sakinleri, tarıma, orman kaynakları eksikliği ve sığırlar için otlatma arazisi gibi parkın dışındaki geçim kaynakları ile ilgili endişeleri ifade etti. Kaynaklar için diğer köylerle ilgili rekabet, aynı zamanda sakinler arasında bir endişe kaynağıdır. Ancak,% 20 dolarlık, yer değiştirme planı çoğunluk için beklemede olsa da, köylüler, parkın kuruluşunun toprak ve kaynaklara erişim kaybı, bozulma ve yıkıma kadar olumsuz sonuçları yaşadılar. geçim kaynakları ve insan-yaban hayatı çatışması. Ek olarak, sakinlerinin kendilerini ve çoğu durumda savunmasına izin verilmez. Parkın köylülerden vahşi yaşam hakkındaki şikayetlere olan cevabı, köylüler tarafından yetersiz olarak görülüyor.
Yoğun Koruma Bölgesi (IPZ). 2018'de 29 Rangers'ın eklenmesi, haşlanma karşıtı operasyon için parkta eğitilmiş ve istihdam edilmiştir [1]
sakinlerinin bölgeye gelen yeni yüksek karlardan yararlanabileceği sonucuna varıldı. Bu özellikle parkın daha önce bir avcılık imtiyazıydı, geçim için hayvanların öldürülmesi ve ekonomik amaçlar yaygın olduğu anlaşılıyor. Hayvanların akını ayrıca, cropland ve sığır yıkımı, insanların güvendiği kaynaklar gibi problemler sundu. Köylüler arazinin parkına tahrip olmadığını bildirmedi, hiçbir şey yapılmaz ve kendilerini vahşi hayvanlara karşı savunmaya çalıştıklarında tutuklanır ve cezalandırılır. Mahsullerin veya hayvanların kaybolduğu bu gibi durumlarda sakinlere bir tazminat yoktur.
Ve

Shingwedzi Nehri Vadisi'ndeki köylüler açıkça yer değiştirmeye direnmiyor. Bir topluluk, nanguene, zaten yeniden yerleştirildi. Hükümet bu toplulukları terk etmelerini söylediğinde, hükümete karşı güçsüz hissettikleri için yapmayı planlıyorlar. Bununla birlikte, devlet sponsorlu yeniden yerleşim planını kabul etmenin, sığırlarının olumsuz sonuçları olacağına inandıkları için reddetme biçimine dirençlidirler. Bu direnç, hem fiziksel hem de kültürel olarak sığırlarına olan samimi bağlantılarıyla motive ediliyor - onlar için sığırlara bağlı oldukları için, aynı zamanda kültürlerinin ve yaşam biçimlerinin de büyük bir parçasıdır.

Mozambik Turizm Bakanlığı, Alman Kalkınma Bankası'ndan Limpopo Milli Parkı'nda gelişime başlamak için ilk finansman aldı. Mozambican Turizm Bakanlığı, Limpopo Milli Parkı'nın gelişimi üzerine başkanlık eden Ulusal Koruma Alanları Müdürlüğüne yardımcı olmak için barış parklarını atadı. İşin ilk siparişi, park için bir yönetim planı hazırlamaktı. Park gelişimi altı ana programa odaklandı: altyapı, gönüllü yeniden yerleşim, koruma, topluluk desteği, turizm gelişimi ve yönetimi. Yeniden yerleşim programı, sekiz köyün sakinleri için bir fırsat olarak ortaya çıkmıştır, istihdam olanakları ve parka erişimine sahip olmadıkları hizmetlere erişim sağlayacak. Yeniden yerleşim hem park hem de yer değiştiren topluluklar için "Win-Win" olarak görülüyor.

Sekiz topluluk, parkın tampon bölgesine veya tamamen parkın dışına taşınacak şekilde ayarlanmıştır. Bir kez taşındıktan sonra, beton evler (parkta yaşadıkları evlerin sayısına göre) alacaklar, her hane bir arsa, tıbbi klinikler, okullar ve pazarlar gibi altyapı bir arsa alacak ya da zaten var. Bu toplulukların yer değiştireceği yerler. Bu köylerin taşınacak ve zaten mevcut toplulukların bir parçası haline geleceğini not etmek önemlidir.

Bu sekiz köyden direnç, onların sığırlarına etkilerini en aza indirmeye ve yaşamlarının bu yönünü, parkın yaşamlarında olduğu için mümkün olduğunca benzer şekilde tutmayı hedeflemektedir. Nanguene toplumu durumunda, bazı sakinler, evlerinin yanındaki kendi uluslarını inşa ederek, toplum otlatma alanları aracılığıyla yetiştiren sığırların yetiştirilmesini yeniden düzenleme planlarına karşı çıktı. Diğer sakinler, sığırlarını parkta tutmaya devam etti.

Shingwedzi Nehri Vadisi'ndeki kalan toplulukların Nanguen topluluğunu takip edeceği ve ortak otlatma alanlarını sığırları için reddettiği tahmin edilmektedir. Dirençleri muhtemelen evlerinin yanındaki Corrals'ta ya da parkın sığırlarını tutma kararı veya her gün nehri ele geçirmek için nehri geçme kararında oluşur. Yeniden yerleşim konusunda endişeleri, sığır yetiştiriciliğinin yeniden düzenlenmesini, sığır hırsızlığının ve mekan eksikliğini içerir. Gıda güvenliği kaybı, gelirin yanı sıra, doğrudan sığırlarla ilişkilidir. Direnç, Limpopo Milli Parkı dışındaki bu algılanan zararlara bağlanır.